31.03.11
Tökur á Alla leið standa nú yfir. Þættirnir verða fimm og sá fyrsti fer
í loftið sama dag og Já eða nei Icesave ruglið er í gangi, 9. apríl.
Þrátt fyrir að skíta á okkur í fyrra með það að spá henni þýsku Lenu
engu sérstöku gengi (nema Reynir sem var með Frakkland eða Þýskaland
sem hugsanlega sigurvegara, en endaði svo með því að velja Frakkland)
fékk Palli okkur aftur í þáttinn - í 4. sinn. Það eru 43 lög í pottinum
og náttúrlega hvort öðru betra. Helstu tíðindi:
* Stráka Mannabandið Blue keppir fyrir Breta.
* Dana International snýr aftur fyrir Ísrael.
* Ítalía er með í fyrsta skipti síðan 1997 og Robert De Niro sést í myndbandinu þeirra.
* Lena keppir aftur fyrir Þýskaland - hvað er að henni?
* Fullt af gullfallegu fólki syngur og þykist spila á hljóðfæri, en það
er minna af beru holdi en vanalega. Lena hefur kannski lagt línuna þar.
Klámáhrifin fyrir bí í Eurovision?
Segi ekki meira, er að spara mig fyrir þáttinn.
---
Ég var nú ekki alveg viss um þetta útlendingar vilja fjárfesta-dæmi í
Kastljósi í gær fyrr en talsmaðurinn mætti í viðtalið. Mér sýnist þetta
vera sölumaðurinn frá Re/Max sem kom að verðmeta íbúðina okkar í
góðærinu og sagðist ætla að láta okkur vita niðurstöðuna daginn eftir. Við
heyrðum aldrei í honum aftur! Þá hringdum við í annan Re/Max sölumann,
stelpu sem kom og skoðaði ibúðina. Hún ætlaði að hringja daginn eftir
með verðmatið. Við heyrðum aldrei aftur í henni heldur!
---
Nú er komin ein ástæða enn til að heimsækja Ísafjörð. Verið er að opna PÖNNUKÖKUHÚS þar sem má gúffa í sig allra handa pönnukökur á færibandi. Ég hef aldrei gerst svo frægur að heimsækja International House of Pancakes, en það er meiriháttar að Ísfirðingum hafi dottið þetta í hug.
---
Notar þú vinstra eða hægra heilahvelfið meira? Hér getur þú komist að því. Ég er vinstri.
---
Dómnefnd ákvað að senda þrjú bönd í viðbót í úrslit Músíktilrauna, svo
það verða 11 bönd sem keppa á laugardaginn. Þessi þrjú viðbótarbönd eru
stanslausa þróunarrokkbandið The Wicked Strangers frá Eyrarbakka, víkingarokkbandið Askur Yggdrasils og Joe and the Dragon, sem segja Air Supply sínar helstu fyrirmyndir í tónlistarbransanum.
---
5 undir nálinni: Timber Timbre, hljómsveit sem ég húkkaðist á eftir að
hafa heyrt í þeim í Breaking Bad og séð þá á Airwaves, er komin með
nýja plötu Creep On Creepin On. Meiri snilld þar. (Black Water) / Beth Ditto úr The Gossip er búin að gera 4. laga EP plötu með midtempo dansdans (Open Heart Surgery)
/ The Weeknd er voða hipp og kúl downtempo R&B sem minnir á The XX.
House of Baloons heitir platan þeirra og í titllaginu er notast við lag
Siouxsie & The Banshees Happy House. (House of Balloons) / Megas - (Hugboð um) vandræði - 17 laga skronster og gigg í Norðurpólnum á laugardaginn / The Human League eru snúin aftur með þétta plötu, Credo. Engu gleymt og ekkert lært! (Egomaniac).
30.03.11
Gunnar Þórðarson og Pálmi Gunnarsson - Gísli á Uppsölum / Aftur heim
Gísli á Uppsölum varð heimsfrægur á Íslendingi eftir að Stiklu-þáttur
Ómars um hann var sýndur á jóladag 1981. Einbúinn hafði djúpstæð áhrif
á þjóðina og var mikið í fréttum næstu misseri. Allir vildu vita meira
og Gísli var kosinn maður ársins af Samúel! Popparar settu sig í
stellingar, meðal annars þeir Gunni Þórðar og Pálmi Gunnars sem voru
með tvö Gísla-tengd lög (diskópoppið Gísli á Uppsölum og dramatískan
stuttan instrumental Á Uppsölum (tileinkað Gísla á Uppsölum)) á
samstarfsplötunni Gunnar Þórðarson og Pálmi Gunnarsson, sem ný plötu- og bókaútgáfa, Fjölnir, gaf út skömmu fyrir jólin 1982.
Þetta er plata sem floppaði biggtæm. Bæði er hún erfiðari en annað efni
sem Gunni gerði á 9. áratugunum (hinar ofurvinsælu plötur Himinn og
jörð (1981) og Borgarbragur (1985) komu út sitt hvoru megin við hana)
og svo hafði útgáfufyrirtækið Fjölnir ekki bakland til að plögga þessu
almennilega (og var farið á hausinn skömmu síðar). Já, og svo
náttúrlega vantaði alveg smelli á þessa plötu!
Hún er þó nokkuð skemmtileg, enda Gunnar að prófa sig áfram með
tölvubít og synta. Það er smá tölvupopps-fílingur í gangi, en það
verður aldrei alveg nógu kúl því það er saxófónn líka! Hér eru tvö
ilmandi tóndæmi. Gísli á Uppsölum, með texta eftir Þorstein Eggertsson,
vilja sumir meina að sé eitt smekklausasta lag sem komið hefur út (og
jafnvel að þessi plata sé sú allra leiðinlegasta sem hér hefur komið út
(t.d. hann Bubbi hér). En ég segi nú bara: Diskópopplag um Gísla á Uppsölum? Getur ekki klikkað!
Aftur heim byrjar á rosa tölvubíti (samplarar athugið), en dettur svo
út í eitís-ógeð og æ æ æ, svo kemur saxófónninn og maður er allt í einu
staddur inn í lyftu!
---
Fréttatilkynning: Nýbylgju síbylja á Sódómu fyrir Japanska Rauðakrossinn
Næstkomandi fimmtudag verður tónlistarveisla haldin á Sódóma Reykjavík. Fram koma Loji, Hellvar, Baku Baku og Hljómsveitin Ég.
Hljómsveitin Baku Baku er ný af nálinni og spilar dansvæna blöndu síðpönks og ögrandi nýbylgju.
Loji er ekktur fyrir gítarleik í Sudden Weather Change. Hann er iðinn við að skapa og í fyrra gaf hann út splötuna SKYNDISKYSSUR.
Hljómsveitin Ég
er í stöðugri þróun. Framúrskarandi skífa Róberts og félaga hans frá
síðasta ári þótti með bestu plötum ársins og hlaut sveitin meðal annars
plötuverðlaun Kraums fyrir skífuna LÚXUS UPPLIFUN. Þar að auki var
Lúxus Upplifun tilnefnd til Íslensku tónlistarverðlaunanna í tveimur
flokkum.
Hellvar er á miklu flugi og nú styttist í að ný plata líti dagsins ljós en hún kemur til með að heita STOP THAT NOISE. Fyrsta lag í
spilun Ding an sich, hefur verið fjórar vikur á Topp 30 lista Rásar 2
og um miðjan næsta mánuð kemur Hellvar fram á Reykjavík Music Mess. Það
verða því ný lög í bland við eldri sem Hellvar mun leika fyrir gesti á
Sódómu.
Aðgangseyrir er 500 krónur og mun allur ágóði renna til Japanska Rauðakrossins. Fyrsta band á svið stundvíslega klukkan 22:00.
---
Kynjajöfnun dagsins: Sokkabandið rokkar á Músíktilraunum 1982. Þær spila á Aldrei um páskana! (Lænöppið komið).
Þessi upptaka er frá úrslitakvöldinu, en eins og ég hef margoft tuðað
um var S. H. Draumur að spila á fyrsta MT-kvöldi ever og við lentum í
3ja sæti. Vébandið í fjórða. Reflex (Heimir Már og félagar) unnu þetta
kvöld og Sokkabandið varð númer tvö. Þetta sárnaði náttúrlega ungum
nýbylgjurokkurum og var vælt allnokkuð undan "helvítis kerlingunum frá
Ísafirði" – "Þær hefðu aldrei unnið nema af því þær eru kerlingar!" Ég
veit nú ekkert um það, en eitt er víst: Ég mæti á Sokkabandið á Aldrei!
Þær eru í blússandi kombakki og komnar með Facebook síðu.
29.03.11
Exótík í Kópavogi: Búddha-Stúpan. Flottur staður til að sýna krökkum.
Ég sagði mínum að Búddi ætti heima þarna, þ.e. Búddi í vísunni Búddi
fór í bæinn og Búddi fór í búð. Þeim fannst það mjög sennilegt. Búddi var auðvitað ekki heima, enda farinn í bæinn og út í búð.
---
Þó treiler Audda hafi verið frábær þá er greinilegt að farið er að slá í strákana og þáttinn þeirra. Svo þetta ægilega bakslag
eftir að þeir fóru yfir um í að kalla Einar Bé fitubollu. Ég held það
væri þokkalega hollt fyrir þá að hvíla sig aðeins á hvorum öðrum. Þetta
eru hæfileikamenn sem veitir ekkert af að klippa á naflastrenginn.
Þessi endalausa togstreita hjá Sveppa að vera með barnastuð fyrir
hádegi og klúrt unglingagrín eftir hádegi er ekki heldur alveg að
sullast rétt saman. Dálítið ógeðisbragð af því.
Í staðinn má alltaf finna upp á nýjum konseptum í sjónvarp. Hér eru nokkur, bara off ðe topp of mæ hed:
1. Goldfinger TV: Ævintýri Geira í æsispenanndi veruleikaþætti. Hvar verður partí næst? Verður froðuvél?
2. Gillza - Egill Einarsson lætur breyta sér í konu. Hormónameðferðin og skurðaðgerðin í háskerpu díteilum.
3. Skinkan 2011 - Mesta og besta skinka landsins valin í útsláttarkeppni. Þrautir og dómnefnd. (Símakosning)
4. Rukkun - veruleikaþáttur um handrukkara. Allt frábærir gaurar og ha ha ha.
5. Vansalausi víkingurinn - útrásarvíkingar í útlegð keppa um að vinna
sér aftur traust þjóðarinnar. Í síðasta þætti gekk einn í g-streng í
gegnum Kolaportið og gaf fimm þúsund kalla. Hvað dettur þeim í hug
næst? Ha ha ha. (Símakosning)
---
Nú liggur fyrir hvaða 8 hljómsveitir keppa til sigurs í Músíktilraunum á laugardaginn: Primavera, sem hljómar ekki endilega eins og ferðaskrifstofa, rokkbandið My Final Warning frá Selfossi, smáprogg-rokkbandið Postartica, fushionbandið Virtual Times, rokkböndin Súr og For the Sun is Red, stórbandið Murrk og Samaris, sem spilar chillað rafpopp.
---
Íslenzkur eðall hefur hrært í Aksjónmanni Spilverksins. Hér má heyra dýrðina og fleiri hrærur.
27.03.11
Þessi krókódíll er flottur. Hann er á gámi við Suðurgötuna. Góð hönnun!
Nú er Hönnunarmars og maður þarf náttúrlega að fara að sjá eitthvað.
Hönnun pönnun. Á síðasta áratugi kom áhugi á hönnun í staðinn fyrir
þörfina að trúa á "æðri máttarvöld". Fólk gerðist í umvörpum
"Hönnunartrúar". Vala Matt með Innlit/útlit var æðstiprestur
innihaldsleysisins. Þessu voru gerð skil á frábæru veggjalistaverki:
Þessi veggjamynd af Völu (sem fengin var héðan)
var smá mótvægi við æðisgóðærisglampann sem var í gangi. Annað gott
mótvægi fannst mér þegar Bryndís Björgvinsdóttir, aka Brissó, afhenti
Björgólfi Guðmundssyni þúsund kall 2007:
Þetta var epic, eins og sagt er.
Talandi um veggjalist þá sá ég frábæra heimildarmynd um Banksy, Exit Through the Gift Shop.
Þetta er samt eiginlega meira heimildarmynd um þessa
veggjalistaverkahreyfingu alla og hvernig hún varð million dollar
bisness. Mr. Brainwash - gaurinn í forgrunni - er algjört nó talent en
tekst með ofurhæpi andskotans að komast í "fremstu röð". Fyndnast
fannst mér að Madonna skyldi fá hann til að gera umslag fyrir sig. Það
segir einhvern veginn svo margt.
---
Músíktilraunir standa nú sem hæst. Ég nenni auðvitað ekki að mæta, enda
á fullu öll kvöld við að koma krökkunum og sjálfum mér í rúmið –
kannski maður mæti þó á úrslitin 2. apríl og taki strákinn með. Fjögur
bönd eru komin áfram eftir 2 kvöld; rokkböndin Súr og For the Sun is Red, stórbandið Murrk og Samaris, sem er rólegt rafpopp og asni gott.
---
Kynjajöfnun dagsins: Shonen Knife leika og syngja Twist barbie.
25.03.11
Fyrir bókina Eru ekki allir í stuði gerði ég svaka könnun á bestu ísl
plötum aldarinnar. Ágætis byrjun burstaði þetta. Síðar kom út bók eftir
Arnar Eggert og Jónatan og þá burstaði Ágætis byrjun líka. Því held ég
það sé komið nóg af svona könnunum í bili.
Eins og komið hefur fram er ný bók á leiðinni, Stuð Stuð Stuð, og
verður ekki að vera einhver könnun? Það mætti svo sem gera könnunina
Besta íslenska lagið, en það er bara búið að því. Nokkrum sinnum minnir
mig. Minnir að Vegir liggja til allra átta hafi sigrað fyrir nokkrum
árum.
Því ætlum við að hafa könnunina sem tengist nýju bókinni svona:
BESTA ÍSLENSKA STUÐLAGIÐ!!!
Það hefur aldrei verið gert áður og passar við konseptið. Og hefst þá
könnunin. Ég óska eftir tilnefningum í þessa könnun. Hvað er besta
íslenska stuðlagið? Hvaða íslenska lag kemur þér í stuð? Vinsamlegast
sendið inn tillögur á email eða Facebook.
Fyrst verður leitað eftir tillögum, stigahæstu niðurstöðurnar fara svo
í almenna kosningu á netinu og úrslit liggja fyrir þegar bókin kemur út
í haust.
HVAÐ ER BESTA ÍSLENSKA STUÐLAGIÐ?
(Veit ekki hvaða kona þetta er hér að ofan, en þetta er fyrsta myndin
sem birtist í Google myndaleit þegar maður slær inn Stuð stuð stuð!)
---
Eitt er ekki stuð og það er Icesave. Það verður að segjast alveg eins
og er að maður er alveg ringlaður út af því drasli. Maður les eina
grein og hugsar Já, les aðra og hugsar Nei. Verst finnst mér þó þegar
ég dett inn í að vera yfir höfuð að pæla í þessu. Það er mesta ruglið.
---
Kynjajöfnun dagsins: Le Butcherettes með lagið Henry Don't Got Love. Slátrara-rokk frá Mexíkó. Fyrsta platan Sin Sin Sin er væntanleg.
---
Og Kanína dagsins: Þetta er glæsilegt fondúpottaremix eftir Apfelblut.
24.03.11
Irony - I Will Try To Forget You
Kvenna, karla, bla bla bla. Hér
er umræða um konurnar í Kiljunni, eða skorti á þeim. Svo við snúum
þessari umræðu nú aðeins að poppinu, þá er það enn þannig að karlar eru
þar mun fjölmennari en konur. Vitanlega hefur þetta skánað aðeins í
seinni tíð, enda fyrst árið 1981 sem Grýlurnar urðu fyrsta kvennabandið
sem eitthvað kvað að. Síðan hefur komið fullt af „kvennamúsík“ og nægir
að nefna frægasta poppara Íslandssögunnar í því sambandi.
Maður reynir að vera meðvitaður um þetta, til dæmis þegar maður velur
hljómsveitir í Popppunkt. Það er ekki vegna viljaleysis okkar Felixar
að hvorki Grýlurnar né Kolrassa hafa keppt, heldur hafa þessi bönd bara
ekki fengist til að mæta, Grýlurnar eru í helli sínum og aðal Kolrassan, Elíza, að
meikaða í London, til dæmis með svona glænýjum myndböndum.
Svo maður telji nú upp (eins og paranojaður karlpungur) þá hafa
Borgardætur, Brúðarbandið, Dúkkulísurnar, Rokkslæðan, Elektra og Mammút mætt, og
einnig slæðingur af stelpum sem meðlimir í kynjablönduðum böndum. Það
má alltaf bæta sig og við verðum auðvitað á kynjatánum með þetta nú
þegar ný sería er að fara að rúlla í sumar.
Maður hefði haldið að guðdómlegur árangur Bjarkar, Emilíönu, Lay Low,
Amiinu, Mammút, Vicky og allra hinna myndi kveikja upp í stelpum að
kýla á band, en það er alltaf jafn fá-kvenmennt á Músíktilraunum,
helstu gróðrarstíu rokksins. Nú hefst keppnin annað kvöld, á
föstudagskvöld, í Tjarnarbíói. Fjögur úrslitakvöld eru í beit og
aðalúrslit í Óperunni 2. apríl. Samtals eru 37 hljómsveitir skráðar til
leiks.
Samkvæmt upplýsingum á heimasíðu Tilraunanna (og haldiði ykkur nú fast) þá eru 129 strákar í þessum 37 hljómsveitum, en ekki nema 16 stelpur
– 12.5% stelpur (ef ég kann að reikna prósentur, sem ég kann ekki).
Þetta er svipað kynjahlutfall og síðast liðin ár, jafnvel fleiri
stelpur en vanalega.
Flestar eru þær söngkonur í hljómsveitum með strákum, en það munar mikið um sexmanna kvennabandið Irony
úr Fjallabyggð (það er, frá annað hvort Ólafsfirði eða Siglufirði – eða
bæði) í þessum tölum. Þær eru reyndar dálítið góðar (eins og heyra má)
og gætu þessvegna náð langt í keppninni í ár því það hefur síður en svo
skemmt fyrir að vera stelpa í
Músíktilraunum. Ég er þó ekki að segja að Dúkkulísurnar, Kolrassa og
Mammút hefðu ekki alveg eins unnið sem strákabönd.
Hvað veldur þessum kynjahalla? Áratugalöng hefð sem erfitt er að snúa
við þrátt fyrir frábæran árangur kvenna? Spilar Óli Palli ekki nógu
mikið af konum? Er ekki nógu mikið af kvennaböndum í viðtölum? Langar
stelpum kannski bara frekar að gera eitthvað annað en að spila í
hljómsveit?
Eitt er að minnsta kosti á hreinu: Því fleiri stelpur í rokkinu og poppinu, því betra.
Leiðinleg kvennabönd eru varla til. Hér er smá kvennasnilld af Youtube,
til hvatningar og almennrar gleði:
Beth Ditto í Gossip er frábær fyrirmynd.
Dum Dum Girls - rokka ekki magurt.
Vivian Girls - þjóðlagasýra í batíkkjól.
The Slits - frábært band frá post-pönkinu.
Kleenex
frá Sviss - annað frábært band frá post-pönkinu. Þegar
bréfþurrkufyrirtækið Kleenex fór að böggast út af nafninu skiptu þær um
nafn og kölluðu sig LiLiPUT.
The Shaggs - stelpurnar sem kunnu ekki neitt en spiluðu samt. Költklassík!
Blondie - Fáir eru meira kúl en Debbie.
Mariska Veres í Shocking Blue lést árið 2006 en músíkin lifir... (Þetta lag, Love Buzz, var á fyrstu smáskífu Nirvana).
Japanska kvennatríóið Go-Bang's var leyniáhrifavaldur á Unun. Ég á alla diskana með þeim.
Ekki kannski sama deild, en "háls-rymjandi" kanadískar inúítakonur eru alltaf skemmtilegar. Hér eru Kathy Keknek og Janet Aglukkaq.
Og til handagagns: Wiki-listi yfir kvennabönd.
---
Hljómsveit Þorsteins Guðmundssonar - Grásleppa Gvendur
Þorsteinn Guðmundsson, Steini spil, er fallinn frá.
Búinn að spila á sínu síðasta balli. Ég fór einu sinni á samkomu þar
sem hann skemmti einn með skemmtara og hann stóð sig mjög vel. Ég varð
ekki svo frægur að sjá hann með bandi, Hljómsveit Þorsteins
Guðmundssonar, sem hann starfrækti í 24 ár.
Hljómsveitin gaf út tvær 7" EP hjá SG 1970 og 1972 og LP-plötuna
Grásleppu Gvendur hjá ÁÁ 1976. Öllu efninu var safnað á CD árið 1996.
Ekki er hægt að segja að tónlistargagnrýnendur hafi farið fögrum orðum
um músíkina á Grásleppu Gvendi, en þetta var auðvitað bara heiðarleg
stuðmúsík með rætur í ævagömlu harmóníkustuði. Hluti af
tónlistarsögunni og dálítið séríslenskt efni, með skandinavísku ívafi
þó. Moka moka moka meiri snjó er klassísk snilld, en önnur vinsæl lög í
flutningi Steina voru m.a. Ó María mig langar heim og Á Kanarí.
Eins og heyrist er aðeins búið að hippa og kúla hljóðheim Grásleppu
Gvends upp með skæligítar og orgeli. Þar voru á ferð JFM og Maggi
Kjartans, sem tóku plötuna upp í Hljóðrita. Hér má lesa meira um Steina og plöturnar.
Hvíl í friði Steini spil.
---
Það hefur komið fram að Kanína Ýr/Sálarinnar er gamalt lag með gríska
bandinu Axis, Ela Ela. Axis byggðu lagið á gömlu grísku þjóðlagi. Ég
fékk bréf varðandi málið frá Áka G. Karlssyni.
Mér þótti (líkt og fleirum) "afhjúpun" Kanínunnar mjög áhugaverð
og þá ekki síður saga Reynis (Guðmundssonar í Ýr) af því hvernig þeim datt í hug að taka
lagið fyrir. Eitt af því sem kemur fram í umfjöllum um lagið á netinu er
að það sé "Greek traditional" - þ.e. þjóðlag. Af því ég hef gaman af
YouTube-grúski ákvað ég að reyna að finna einhverja upprunalega útgáfu
(á grísku). Það gekk nú svona og svona. Ég komst auðvitað fljótt að því
að Grikkir eiga fullt af lögum sem heita "Ela, ela" (þar á meðal þetta
sem minnir grunsamlega mikið á Ging-gang gúllí gúllí" og er grísk útgáfa
af laginu "Vieni vieni" eftir Frakkann Vincent Scotto - og svo auðvitað
kýpverski Eurovision-slagarinn frá 2005 sem heitir "Come baby" á
ensku).
Það kostaði hins vegar nokkra snúninga með Google áður en ég rakst á þetta blogg
þar sem hægt að sjá lagið spilað í myndbroti úr bresku myndinni Ill Met
by Moonlight frá 1957 sem á að gerast á Krít. Þarna er mikið stuð í
gangi og manni finnst eiginlega sérstaklega viðeigandi að svona lag hafi
eftir krókaleiðum orðið ballslagari á Ísafirði. Taktu líka eftir
atriðinu þar sem heimamenn ætla að fá Bretann til að innbyrða svið.
23.03.11
Change - Ruby Baby / Change - If I
Þeir erkimeistarar Magnús, Jóhann og Bó náðu aldrei að koma út annarri
LP plötu Change. Platan var þó nánast tilbúin en kom aldrei vegna
einhvers markaðs- og útgáfuvesens, sem enginn nennir að kynna sér í
dag. Á vandaðri heimasíðu Jóa G má sjá
lagalista plötunnar sem kom aldrei út (en gengur undir nafninu The
Chappell Tapes). Reyndar skilst mér að teipin séu til og unnið sé að
lim ed útgáfu fyrir nörd og spekinga. Áður en bandið leysist upp 1976
komu þó út tvær smáskífur hjá EMI, með samtals fjórum lögum. Hér að
ofan eru lögin af fyrri plötunni (hina hef ég ekki heyrt). Þetta er hið
indælasta tyggjókúlupopp með skrækum röddum strákanna í bland við gæða
söng þessara meistara, Magga, Jóa og Bó.
Nú stendur mikið til hjá öllum viðstöddum. Björgvin Halldórsson er
mikli snillingur en mín kynslóð fór á margan hátt á mis við hann því
fáir voru eins mikil ímynd geldleika og Bó þegar Bubbi skall á 1980.
Nína og Geira var heldur ekkert til að bæta það, nema síður sé. Enginn
getur þó fúlsað við Bó þegar hann er góður, fyrstu plötur Brimklóar,
Lónlí Blú, Change og önnur smáskífa Ævintýris með hefírokkinu er allt
snilld. Það er grætilegt að LP með Ævintýri hafi aldrei komist á
koppinn.
Ævisaga Björgvins sem Gísli Rúnar skrifaði 2001 er mjög góð. Björgvin
er gífurlega vel að sér um poppsöguna og hnittin og hrokafull gullkorn
sem af vörum hans hafa hnotið eru sigild og æðisleg.
Bó verður sextugur 16. apríl og er þegar uppselt á tvenna afmælistónleika í Háskólabíói. Örfáir miðar eru eftir á þriðju tónleikana á sunnudeginum. Bó kemur fram með bandi og tekur lög frá öllum ferlinum.
Fjörutíu ára stafsafmæli Magnúsar og Jóhanns er framundan og þeir ætla
að halda upp á það með tónleikum í Reykjavík (Austurbæ) 7. maí og á
Akureyri (Hofi) 21. maí.
(Úr fréttatilkynningu:)
Leiðir Magnúsar Þórs
Sigmundssonar og Jóhanns Helgasonar lágu fyrst saman í hljómsveitinni
Nesmenn en Jóhann hafði áður verið með Rofum. Þegar Nesmenn gáfust upp
árið 1968 héldu þeir félagar samstarfinu áfram fyrst með
rafmagnsgítarana sína en skiptu þeim fljótlega út fyrir kassagítara.
Þeir Magnús og Jóhann
náðu samningi við Fálkann, héldu í hljóðver og tóku upp eigin
lagasmíðar og texta sem allir voru á enskri tungu. Samningurinn við
Fálkann klikkaði og kom fyrsta plata þeirra Magnúsar og Jóhanns því
ekki út fyrr en um haustið 1972 á útgáfumerkinu Scorpion. Lagið Mary
Jane náði vinsældum og hefur haldið uppi merki plötunnar síðan.
Seinna varð hljómsveitin Changes til og undir þeim fána störfuðu þeir báðir að mestu á árunum 1973-1975.
Eftir að sveitin lagði
upp laupana fyrir jólin 1975 héldu þeir Magnús og Jóhann hvor í sína
áttina. Magnús Þór hóf sjálfstæðan feril og sendi frá sér nokkrar
plötur á næstu árum. Meðal annarra hina mögnuðu plötu Álfar. Jóhann
sinnti einnig sólóferli og lagasmíðum, auk þess að verða helmingur
dúettsins Þú og ég.
Eftir þá félaga liggja
fjölmörg lög sem eru stór hluti af íslenskri dægurlagasögu, lög eins
og Ást, Söknuður, Dag sem dimma nátt, Yakety Yak, Þú átt mig ein,
Blue Jean Queen, Mary Jane, Seinna meir, She´s Done it Again, Ísland er
land þitt o.fl, en mörg þessara laga hafa þeir aldrei flutt sjálfir.
Í ár eru 40 ár síðan þeir
komu fyrst saman en það var einmitt í Austurbæ í Reykjavík og nú ætla
þeir að halda upp á afmælið þar með tónleikum þar þann 7.maí.
Tónleikarnir verða endurteknir í menningarhúsinu Hofi á Akureyri 21.maí
Félagarnir munu koma fram með hljómsveit sem er skipuð eftirfarandi tónlistarmönnum.
Jón ÓIafsson – Píanó og Hammond, ásamt því að vera tónlistarstjóri
Eiður Arnarsson – Bassi
Kristinn Snær Agnarsson – Trommur
Stefán Már Magnússon – Gítarar
Þetta er viðburður sem
enginn áhugamaður um íslenska tónlist ætti að láta fram hjá sér fara,
Magnús og Jóhann eru lifandi goðsagnir í íslenskri tónlistarsögu.
---
Axis - Ela Ela
Raungerving Kanínunnar hefur eðlilega vakið athygli, (t.d. DV, Pressan, Visir, BB) enda poppsögulegt stórmál. Hér að ofan er orginal Kanínan í betri gæðum en á Youtube,
ef fólk vill blasta þessu. Ela Ela var annað titilag Axis, kom út á LP
1972. Þetta er annars ekkert sérstök hippa psyche plata, ágætt stöff
svo sem en ekkert eins æðisgengið og Kanínan.
Það var þó líklega ekki Ela Ela í flutningi Axis sem kveikti á ísfirsku strákunum heldur útvötnuð útgáfa Les Humpries Singers,
sem þeir heyrðu á Radíó Lúxemborg. Les Humphries Singers var nefnt
eftir hljómsveitarstjóranum, Englendingnum Les Humphries, sem settist
að í Þýskalandi og stofnaði hljómsveitina í anda Edwin Hawkings
Singers. Með Les Humphries Singers kom lag Axis út á syrpu-plötu 1973 (og má heyra á Youtube). Svo sögulegrar sanngirni sé gætt má benda á að Les Humpries Singers áttu síðar eftir að spila Derrick stefið. Svo gjössovel:
Les Humphries Singers - Derrick
22.03.11
Er að skrifa Bjarkar-kaflann í STUÐ STUÐ STUÐ bókina miklu. Sjaldan
hefur verið önnur eins öskubuskustemming á Íslandi en þegar Björk
spilaði í fyrsta skipti eftir að vera orðin heimsfræg í Laugardalshöll
19. júní 1994. Þar áður hafði hún spilað fyrir Íslendinga á
lokatónleikum Sykurmolanna í Tunglinu fyrir hálftómu húsi í lok árs
1992.
Björk lét sig hafaða að koma svífandi í fallhlíf og lenda á
gerfigrasinu sama dag og giggið fór fram. Tónleikarnir voru algjört
skronster og hreinlega allir sem vettlingi gátu valdið mættir. Ég
skrifaði mikla grein um þetta gigg í Pressuna sem má rifja upp hér.
Ég er auðvitað alltof andstyggilegur, eftir á að hyggja, við
súperaðdáandann Steven, en get huggað mig við að hann kann ekki
íslensku og hefur því líklega aldrei lesið þetta.
Einnig eftir á að hyggja, var ég almennt alltof andstyggilegur og
móðgandi í gagnrýni minni og pistlum. Maður svoleiðis roðnar yfir sumu
af þessu í dag enda er maður orðinn svo mikill kettlingur á
gamalsaldri. Algjört sissí sem vill engan særa. Ég vil því biðja
tónlistarmanninn Gaua formlega afsökunar á þeim andstyggilegu orðum sem
ég lét falla um textagerð hans í viðtali við Árna Matt á aðfangadag
1987. Það er ágætis byrjun á yfirbótinni.
Það var auðvitað gaman að fylgjast með uppgangi Bjarkar á þessum tíma,
sjá hana verða þessa alþjóðlegu súperstjörnu sem hún varð (og er). Ég
man að þegar hún fékk Brit verðlaunin fyrst (snemma árs 1994) hringdi
Stöð 2 og vildi fá mig í settið til að ræða hvað "þessi verðlaun
þýddu". Þá hafði ég nú bara aldrei áður heyrt minnst á þessi Brit
verðlaun og þvertók fyrir það að mæta.
Það eru að verða 4 ár síðan Björk kom síðast með plötu, Volta 2007. Því
ættu allir nú að gleðjast yfir því að ný plata, Biophilia, er á
leiðinni. Plötunni verður ýtt úr vör með gríðarlegu sjói – hálfgerðu
vísindasjói – í Manchester, sem má lesa um hér.
Björk er að vanda óstöðnuð og framúrstefnuleg og býður upp á
undarlegheit í hljóðfæravali, t.d. sérhannað stafrænt pípuorgel, 10
metra háan pendúl sem notar aðdráttarafl jarðar til að búa til tónlist,
sérhannaðan gamelan-seletan bræðing, og einstaka pinnatunnu-hörpu (!?)
Þeir sem voru að bíða eftir sveitaballaplötu Bjarkar verða að bíða
aðeins lengur...
20.03.11
STOPP ÐE PRESS: Kanínan er fundin!!!
Hér að neðan auglýsti ég eftir orginalnum af Kanínu Ýr/Sálarinnar með
þeim orðum að þetta væri eins og Geirfinnsmál íslenska poppsins. Málið
var tekið upp á síðum DV. Atli Geir Jóhannesson vissi svarið og
skrifaði mér:
Það hvarflar að manni að meðvitað hafi uppruna lagsins "Kanínan" verið haldið leyndu í stærsta poppsamsæri Íslandssögunnar. Eða kannski hefur bara engin nennt að hafa uppá laginu því sagan er góð og vinsældir langt umfram væntingar ísfirskra sveina.
Hér er allavega "hulunni" lyft af uppruna og sögu Kanínunnar í eitt skipti fyrir öll.
Lagið heitir á frummálinu Ela-Ela og er samið af tveimur Grikkjum, Demis Visvikis og George Chatziathanassiou, sennilega árið 1971.
Í sumum heimildum er reyndar getið að lagið sé byggt á grísku þjóðlagi
eða þjóðlagahefð. Þeir voru meðlimir í Grískri hljómsveit sem kallaði
sig Axis og var lagið á fyrstu plötu þeirra sem hét Ela Ela - Osanna sem kom út 1971.
Og einhvers staðar segir um hljómsveitina:
"These Greek musicians who based in Paris. With 2 guitar players, organ, harpsichord Axis was united musicians from late sixties groups, among them Juniors and We Five. Like Aphrodite's Child they were based in Paris for some time.
Like their more illustrious compatriots they succeeded in breaking into
the hit lists, with a Greek traditional called "Ela Ela".
Axis played archetypical heavy progressive rock with great organ and electric guitars, with couple of tracks were even in line
with the British mellotron-rock (King Crimson, Gracious and
Spring). Axis disbanded in 1974, after the release of their third album that failed to make it commercially, in Greece as in the rest of Europe. Organ player Demis Visvikis and bassist Dimitris Katakouzinos joined Demis Roussos backing band. They sung in English."
Lagið naut síðar einnig vinsælda í flutningi Les Humphries Singers.
Hér má finna frábært myndband með Axis að flytja "Kanínuna" eða Ela-Ela
http://www.youtube.com/watch?v=kL-LWME2_Ro
Ennfremur má finna útgáfu Les Humphries Singers á laginu á You Tube: http://www.youtube.com/watch?v=xfWvJOgFuDs
---
Það er náttúrlega algjör snilld að KANÍNAN sé ekki munaðarlaus lengur!
---
Enn fremur spurði ég hér að neðan hver söng með Hilmari í laginu Bommedí bomm. Hrafnkell Orri Egilsson gróf svarið upp á Tímarit. Það er engin önnur en Shady Owens sem lagði Hilmari lið í laginu!
---
Maður er aldeilis ekki á flæðiskeri staddur í poppsvörunum með svona æðislega lesendur sér til aðstoðar!
19.03.11
Hilmar H Gunnarsson - Bommedí bomm
Hér er gasa lekkert diskólag frá Hilmari af einu plötu hans, Skin og
skúrir (Hljómplötuútgáfan 1977). Platan virðist hafa gengið undir
væntingum því ekki hefur heyrst meira frá Hilmari síðan hún kom út.
Samtímaviðtal Helga Pé hér að neðan varpar ljósi á útgáfuna. Platan sem
allir eru að tala um þótt enginn sé að tala um hana! Mér er þó spurn
hvaða söngkona er með Hilmari í þessu lagi? Helga Möller? Ef einhver
getur svarað því og eins deilt frekari upplýsingum um Hilmar má bara
senda mér email!
18.03.11
Miðar fljúga út á Eagles, sem er ágætt þótt mig langi ekki. Hér
er bandið nýlega á tónleikum og fólk getur séð í hvað það er að eyða
peningunum sínum. Söngvarinn fer á kostum. "Aðilar" tengdir öðrum
stórsveitum ku fylgjast með sölunni og heyrist nafn U2 í því sambandi.
"Sagan" segir að ef vel gangi á Eagles hugsi U2 sér til hreyfings...
Ekki að mig myndi langa á þá frekar! Ég er nú alveg fullmettur með
eðalböndin Deerhunter og Caribou á leiðinni og að auki búinn að kaupa
mér miða á The Specials í London í haust.
Ég er náttúrlega svo mikill nirfill að ég myndi aldrei splæsa 15 eða 20
þúsund kr í tónleika á Íslandi, nema kannski ef Bítlarnir kæmu saman á
ný (Paul, Ringo, Dhani og Sean), sem verður nú aldrei svo ég get andað
léttar.
Ef fundin yrði upp tímavél og búnar til pakkaferðir aftur í tímann
myndi maður nú alveg splæsa 100.000 kalli – eða meira – í að sjá
Bítlana í sóðabúllu í Hamborg 1960 eða 1961. Æ viss.
17.03.11
Ýr - Kanínan
Guðmundar- og Geirfinnsmál íslenska poppsins er án efa spurningin um
uppruna lagsins Kanínan, sem hljómsveitin Ýr frá Ísafirði gaf út á
plötu 1975 og Sálin hans Jóns míns 13 árum síðar. Á plötuumslaginu er
lagið sagt "erlent", en söngvari Ýr, Reynir Guðmundsson (söngvari Saga
Class og pípari), skrifaður fyrir textanum – "Ég tók það á mig," sagði
hann þegar ég hringdi í hann.
Forsagan er þessi. Reynir var að hlusta á Radíó Lúxemborg á Ísafirði,
eins og menn gerðu þetta sirka 1973-74, og tók upp lögin. Eitt af þeim
var þetta lag sem síðar varð Kanínan. Reynir minnir að sungið hafi
verið "Rabbit Hey" í því sem þeir sungu "Hey Kanínan" – "Við snérum
þessu við," segir hann. "Málið er bara að við í Ýr vorum ekki búnir að
hlusta á lagið nema svona 2-3 sinnum þegar upptakan eyðilagðist. Rabbi
ætlaði að taka lagið á milli tveggja tækja, en eyðilagði teipið óvart.
Þess vegna getur verið að lagið hafi tekið einhverjum breytingum í
flutningi okkar, við bara notuðum það sem við mundum" segir Reynir.
Kanínan getur sem sé verið meira frumsamið lag heldur en "erlent"...
Ýr var búin að spila lagið á böllum í nokkur misseri þegar til
upptökunnar kom. Þessi plata – Ýr var það heillin – var mikið batterí,
bandið flaug til NYC með JFM og tók upp. Lagið hafði verið tekið á
ensku á böllunum, en það gekk ekki á þessum tíma á íslenskar plötur svo
Reynir henti í textann. "Þetta var nú bara eitthvað bull," segir hann
lítillátur.
En hvaða lag er þetta upphaflega? Reynir bara veit það ekki. "Ég held
þetta hafi verið einhver þýsk hljómsveit. Kannski Les Humphries
Singers," segir hann.
Þrátt fyrir tilraunir mínar síðustu daga með ferskustu nútímatækni að
vopni – og hafandi þrælað mér í gegnum katalók Les Humphries Singers –
er ég enn engu nær hvaðan Kanínan kemur!
Hvaðan kom Kanínan? Allar upplýsingar og spekúlasjónir eru að sjálfssögðu vel þegnar, enda er Kanínan hið dularfyllsta mál!
ps. Það er m.a.s. wikifærsla til um Kanínuna.
---
Nýjasta tískuorðið: Siðfall. Hér
er pistill Sigrúnar Davíðsdóttur um málið. Er það bara ég, eða fá
fleiri hnút í magann þegar þeir heyra nýjasta pistilinn frá Sigrúnu?
Hvað nú? Hvaða lík á nú að draga upp úr lestinni? Sigrún er að gera
góða hluti, ekki misskilja mig, hún er bara í svo svakalegri vinnu.
Næstum eins og löggurnar sem verða að horfa á fleiri gígabæt af
barnaklámi vinnu sinnar vegna. (Nei ég segi það nú ekki – þetta er ekki
sambærilegt.) Hvað er málið með þetta ormétna kviðmágasamfélag? Verða
allir fávitar um leið og þeir byrja að taka þátt í viðskiptalífinu á
þessu æðisgengna skeri?
15.03.11
Allskonar misgáfuleg rokkogpoppbókarnöfn bárust í sarpinn í gær.
Til dæmis: Stuð-la-berg / Flokkur jakki! / Ný kápa, sama bókin / Tætum
og tryllum / Eru ekki allir sexý! / É é é / Tæpast flokkast þessi öskur sem list / Ég var þerna Hitlers / Rokk er betra en fúlltæm djobb / Rokkarnir þagna EKKI...
Allt er þetta gott og blessað, en ekkert sérlega gott (nema Ég var
þerna Hitlers (ef þetta væri bók um þernu Hilters!) Niðurstaðan er þá
að öllum líkindum, líklega, að hin gríðarlega æðislega bók mun heita:
STUÐ STUÐ STUÐ
Rokk og popp á Íslandi 1950 - 2010
Stuð stuð stuð súmmar þetta upp. Minnir á eldri bókina (Eru ekki
allir í stuði?), gefur í skin að bókin sé að tútna út af stuði (sem hún
er að gera), minnir á samnefnda plötu Lónlí blú bojs frá 1975,
Stuðmenn, Pál Óskar... Svo er "Stuð" bara svo flott og íslenskt
eitthvað.
(Stuð stuð stuð í bókabúð nálægt þér í október 2011)
---
Það er ekki nóg að á dvergbíl vita allir að maður er með risavaxinn
miðfót, heldur getur maður líka lagt svona þversum, sem er ógeðlega kúl:
Eina vonda við svona Smart bíla er að þeir eru tveggja manna og örugglega fokdýrir. Hver selur svona á Íslandi?
---
Just Another Snake Cult - I Know She Does
Þórir Bogason, aðalið í Just Another Snake Cult, situr ekki með hendur
í skauti og bíður eftir vorinu. Hann gerði dúndurgóða plötu í fyrra,
The Dionysian Season, var tilnefndur bjartasta vonin á síðasta ÍStón,
og þvælist nú á túr um USA, m.a. á SXSW í Austin. Hann skaut nýlega út
demóskúffuplötunni Ghosts sem er þrælskemmtileg og fáanleg á Gogoyoko. Allskonar glundur er í gangi þar og gott stöff. Snákaköltið er með þessa fínu síðu og svo er ekki úr vegi að benda á grein Þóris, Helvítis krútt, sem birtist í eðalblaðinu Grapevine á dögunum.
---
Í Ljósmyndasafni Reykjavíkur stendur nú yfir frábær sýning
Orra Jónssonar (í Slowblow), Innviðir. Hann skaut myndir af hrörnandi
innviðum eyðibýla og hefur verið að gera lengi. Eyðibýli lúkka að innan
eins og plötuumslög með íslensku "krútt" böndunum (sorrí að nefna hið
bannaða orð, krútt). Áferðin er svipuð og t.d. í málverkum Riceboy
Sleeps. Það er alltaf bæði skerí og skemmtilegt að rölta sér inn í
eyðibýli á landsbyggðinni, finna fyrir "tímans þunga nið" og eitthvað
svoleiðis. Dálítið mikið íslenskt fyrirbæri. Svona eins og stuðið, nema
alveg hinu megin á tilfinningaskalanum.
14.03.11
AUGLÝST ER EFTIR NAFNI!
Ég sit hér sveittur við að skrifa nýja bók. Hún er remixuð, endurbætt og aukin, sjálfsstætt og ósjálfsstætt framhald af
Eru ekki allir í stuði
Rokk á Íslandi á síðustu öld
sem kom út árið 2001.
Þennan frábæra titil, Eru ekki allir í stuði, kom Hr. Óttarr Proppé með.
Nýja bókin verður með undirtitilinn Rokk og popp á Íslandi 1950 - 2010 (því hún verður víðari, bæði í efnistökum og árafjölda).
En nú vantar mig sem sé AÐALTITLINN! Helst eitthvað jafn brilljant og Eru ekki allir í stuði?
Ég auglýsi því eftir titli - (email eða facebook)
Það hafa komið hugmyndir eins og Vegir liggja til allra átta - eða -
Gætum við fengið að heyra eitthvað íslenskt - en það er nú ekki alveg
nógu gott.
Hvað segir þú?
Notaður uppástingari fær að sjálfssögðu bók í verðlaun (og enga
smávegis bók því hún verður alveg ógeðslega flott og góð og massíf!)
---
Síðasta púslið í Heiðursmanna-gátuna er loksins komið: Heimurinn hefur
margt oss í mót er Manfred Mann lagið Too Many People og B-hlið á
laginu Fox on the Run frá 1968. Sjálfur Baldur Már Arngrímsson,
gítarleikari, sendi þessa föktu inn og bætti við: Manfreddarnir
voru flott band, blús og jafnvel jazzmenn í sálum sínum eins og
svo margir á árunum þeim og predikuðu það stíft á LP plötum, en gerðu
flott og slick popp á single plötum, oft með léttsýrðum B-hliðum.
"Mighty Quinn" er náttúrulega klassík, sérstaklega blessað af Dylan.
Útsetningin og sándið á "Fox on the Run" er hins vegar grá og guggin
spegilmynd af "Mighty Quinn". Lagið þar á algjörum villigötum, þar til það flutti vestur um haf og endurfæddist sem Bluegrass klassík.
---
The Whitebachman Trio - New Morning / The Whitebachman Trio - All Hands on Deck
Um miðjan 8. áratuginn fór JFM fyrir Hvítaárbakkatríóinu, The
Whitebachman Trio, en auk hans voru í því nokkrir valinkunnir erlendir
hljóðfæraleikarar (John Giblin, Alan Murphy og Preston Ross Heyman) og
blökkumeyjar í bakröddum þegar mikið lá við. Á þessum tíma hristist
þetta allt saman, þetta band, Stuðmenn, Spilverkið, Horft í roðann
(sólóplata Jakobs) og eina plata hljómsveitarinnar Ýr, sem var tekin
upp í New York 1975 og komu þar þeir Hvítárbakkamenn líka við sögu.
Hvítarárbakka tríóið spilaði beljandi "good time funk" og kom út
tveggja laga plötu 1975, sem er stíluð á útgáfurnar Demant og ÁÁ (EGG
003). New Morning er Dylan lag (titillag elleftu sólóplötu hans frá
1970), en All hands on deck er eftir JFM og Sigurð Bjólu. Bæði komu
lögin út nokkru síðar á safnplötunni Hrif 2. Ljómandi gott stöff.
---
Og ef þú vilt fóðra nasistablætið í þér eru hér huggulegar fjölskyldumyndir af Evu Braun.
12.03.11
Lucky Records tekur þátt í Mottumars.
---
Eins og komið hefur fram er ég algjör mella. Ef útrásarvíkingur veifar
seðlabúnka kem ég hlaupandi og stilli mér upp með gjallarhorn í
auglýsingaherferðinni. Fátt hefur verið um fína drætti á þessum
vettvangi síðustu misseri. Ég skil t.d. ekki afhverju Súzúkí er ekki
búið að bjóða mér einhvern díl, ég væri mjög fínn á svona sparibauk frá
þeim sem eyðir bara 4.4 L/100. Hvor halda þeir að selji fleiri bíla,
einhver krullhærður trúður eða aðal neytendagaurinn?
En allavega, loks fékk ég tækifæri til selláts þegar Tékkland hafði
samband og bað mig um að opna nýja bílaskoðunarstöð í Borgartúni (þarna
í sama húsi og Maður lifandi). Nú hitti svo frábærlega á að þetta
er eina skoðunarstöðin sem er ekki í eigu Finns Ingólfssonar,
hugsjónamanns, og er u.þ.b. þúsund kalli ódýrari en hinar stöðvarnar.
(ÁRÍÐANDI ATHUGASEMD:
Ég verð að koma því á framfæri við þig að Aðalskoðun,
sem hefur sinnt skoðun ökutækja í 16 ár, er ekki í eigu Finns Ingólfssonar. Á
heimasíðu félagsins er stutt ágrip um sögu Aðalskoðunar og núverandi eignarhald
fyrirtækisins.
Þar segir m.a.: “Eigendur Aðalskoðunar
hf í dag eru Jafet S. Ólafsson og Eyjólfur Árni Rafnsson í gegnum
fjárfestingarfélög sín Veigur ehf. og Birta ehf.“ www.adalskodun.is/UmAdalskodun
Þessu vildi ég koma á framfæri við þig til
leiðréttingar á þessari rangfærslu.
F.h. Aðalskoðunar hf.
Bergur Helgason framkvæmdastjóri.)
Eigandi Tékklands er hvorki á sakaskrá né í Rannsóknarskýrslunni, svo mér var
svona nokkurn veginn siðferðislega stætt á þessu. Þannig. Ekki síst
vegna þess að það þurfti að skoða bíldrusluna. Og svo hef ég aldrei
klippt á svona borða áður. Svokallað win/win.
Svo var þetta agalega fínt. Snittur og strákur að spila ljúfa tóna á hljómborð. Og ekki var verra að druslan fékk skoðun. Tékkland --> þú þangað ef það þarf að skoða og þú vilt spara þúsund kall.
---
Fór á Hall Pass í gær, eftir Farrelly bræður, sem mér þóttu mjög
sniðugur í Something About Mary, en fer nú bráðum að gefast upp á. Það
voru nokkrir kúkabrandarar sem mátti hlæja að, en það að blanda saman
fávitamynd og einhverri midlæf kræsis gráa fiðrings vangaveltum var
ekki alveg að gera sig.
Þarna var brandari um Ísland. Einhver vinur aðalgauranna, kvennamaður
mikill, var á Íslandi. Þeir eru að tala um hann í góðra vina hópi.
Já
hann er á Íslandi núna, segir einn.
Já þar eru fallegustu konur í heimi, segir annar.
Já, Björk, segir sá þriðji og lætur sig dreyma með augunum. Þessi
þriðja var reyndar Stephen Marchant, vinur hans Ricky Gervais, sem
leikur smá í þessari mynd.
(ps. Afhverju þarf Owen Wilson alltaf að vera með þennan stút á
munninum? Samt gott hjá honum að hafa náð sér á strik eftir
sjálfsmorðstilraunina um árið.)
---
Nokkrar vísbendingar hafa borist síðan í gær um Heiðursmenn. Lagið
Kjarklaus heitir Conquistador upphaflega frá 1967 með Procol Harum. Enn
er ekki vitað um upphaflegan titil Heimurinn hefur margt oss í mót. Svo
eru það týndu meðlimirnir: Þessi neðsti er að sjálfssögðu
gítarleikarinn Baldur Már Arngrímsson, sem var síðar í Mannakornum.
Ég hefði nú átt að fatta það. Þessi með pípuna er Rúnar Georgsson, lék á þverflautu og tenórsaxafón.
Hann notaði pickup í saxann, var með gormasnúru og hafði smá reverbsánd
með, segir Steinn. Er þetta eini maðurinn sem hefur verið með pípu framan á íslensku plötuumslagi!?
11.03.11
Í dag eru liðin 10 ár síðan fyrsta bloggið birtist hérna. Fyrsta færslan var svona:
11.03.01
Skoðaði húsin í Bessastaðahverfinu.
Þar er eitt hús með engum gluggum. Þetta var nostalgíuferð
því ég fór oft með foreldrum mínum
að skoða þetta sama hús þegar ég var
lítill. Pabbi er húsasmiður og svo var drepið á
bílnum fyrir framan þetta bjánalega gluggalausa hús.
Svo fussaði og sveiaði öll fjölskyldan og pabbi spurði
hvers kyns ógæfumönnum dytti í hug að byggja
svona rugl.
Ég skoðaði húsið aftur í tilefni af afmælinu. Hef auðvitað uppgötvað
fyrir löngu að það eru fullt af gluggum á þessu húsi, bara á öðrum
hliðum en snýr að götunni. Það eru til dæmis flennigluggar hinumegin
sem snúa út að sjó. Þetta er satt að segja frábær arkitektúr og ég þarf
að fara þarna með pabba og ná lendingu með þetta mál.
En
jæja, 10 ár af bloggi og ætli maður bloggi ekki bara áfram þegar
maður er í stuði. Sem er nú frekar alltaf. Ég þakka Guðmundi Ragnari
hjá This.is sérstaklega fyrir að leyfa mér að vera hérna nánast ókeypis
í 10 ár, með bandvíddir fullar af tónlist og myndum og texta. Svo er ég
þakklátur fyrir að einhver hafi nennt að lesa þetta. Ekki að það skipti
öllu máli, svo sem.
Nú má nota þetta (ekki svo) handhæga yfirlit til að sjá allt bloggið
í tíu ár:
2011:
http://this.is/drgunni/gerast.html (Þú ert hér)
http://this.is/drgunni/gerast0111.html
2010:
http://this.is/drgunni/gerast0910.html
http://this.is/drgunni/gerast0810.html
http://this.is/drgunni/gerast0710.html
http://this.is/drgunni/gerast0610.html
http://this.is/drgunni/gerast0510.html
http://this.is/drgunni/gerast0410.html
http://this.is/drgunni/gerast0310.html
http://this.is/drgunni/gerast0210.html
http://this.is/drgunni/gerast0110.html
2009:
http://this.is/drgunni/gerast0709.html
http://this.is/drgunni/gerast0609.html
http://this.is/drgunni/gerast0509.html
http://this.is/drgunni/gerast0409.html
http://this.is/drgunni/gerast0309.html
http://this.is/drgunni/gerast0209.html
http://this.is/drgunni/gerast0109.html
2008:
http://this.is/drgunni/gerast0908.html
http://this.is/drgunni/gerast0808.html
http://this.is/drgunni/gerast0708.html
http://this.is/drgunni/gerast0608.html
http://this.is/drgunni/gerast0508.html
http://this.is/drgunni/gerast0408.html
http://this.is/drgunni/gerast0308.html
http://this.is/drgunni/gerast0208.html
http://this.is/drgunni/gerast0108.html
2007:
http://this.is/drgunni/gerast0707.html
http://this.is/drgunni/gerast0607.html
http://this.is/drgunni/gerast0507.html
http://this.is/drgunni/gerast0407.html
http://this.is/drgunni/gerast0307.html
http://this.is/drgunni/gerast0207.html
http://this.is/drgunni/gerast0107.html
2006:
http://this.is/drgunni/gerast0506.html
http://this.is/drgunni/gerast0406.html
http://this.is/drgunni/gerast0306.html
http://this.is/drgunni/gerast0206.html
http://this.is/drgunni/gerast0106.html
2005:
http://this.is/drgunni/gerast0705.html
http://this.is/drgunni/gerast0605.html
http://this.is/drgunni/gerast0505.html
http://this.is/drgunni/gerast0405.html
http://this.is/drgunni/gerast0305.html
http://this.is/drgunni/gerast0205.html
http://this.is/drgunni/gerast0105.html
2004:
http://this.is/drgunni/gerast0604.html
http://this.is/drgunni/gerastnov04.html
http://this.is/drgunni/gerast0404.html
http://this.is/drgunni/gerast0304.html
http://this.is/drgunni/gerast0204.html
http://this.is/drgunni/gerast0104.html
2003:
http://this.is/drgunni/gerastvetur2003.html
http://this.is/drgunni/gamaltgerast.html
http://this.is/drgunni/gerastsumar2003.html
http://this.is/drgunni/aprmai2003.html
http://this.is/drgunni/janfebmars2003.html
http://this.is/drgunni/januar2003.html
2002:
http://this.is/drgunni/gerast6-2002.html
http://this.is/drgunni/gerast5-2002.html
http://this.is/drgunni/gerast4-2002.html
http://this.is/drgunni/gerast3-2002.html
http://this.is/drgunni/gerast2-2002.html
http://this.is/drgunni/gerast1-2002.html
2001:
http://this.is/drgunni/gerast2001.html
Það er ágætt að þetta sé allt þarna. Þá kannski man maður eitthvað.
---
Heiðursmenn - Kjarlaus / Heiðursmenn - Heimurinn hefur margt oss í mót
Í
nokkur misseri á milli Savanna og landvinninga í útlöndum var Þórir
Baldursson í kvartettnum Heiðursmenn, sem spilaði fágað popp fyrir
matar- og kokteilgesti í Þjóðleikhúskjallaranum. Þórir söng og spilaði
á Hammond hlunkinn sem hann var nýbúinn að eignast (280 kg), en aðrir
Heiðursmenn voru m.a. Reynir Harðarson á trommur. Hann fór yfir í
Óðmenn en hvarf svo til Flórída. Ekkert er vitað um afrek hans á
tónlistarsviðinu, eða öðrum sviðum, þar.
Tónaútgáfan á Akureyri gaf út einu plötu Heiðursmanna, 4 laga 7" árið
1969. Fjögur erlend kóverlög með textum eftir Þorstein Eggertsson og
einn eftir Hrafn Pálsson (Heimurinn hefur margt oss í mót). Lögin komu
víða að, Kjarklaus er lag með Procul Harum, Vor eða haust er eftir
André Prévin, Hvar er stuðslagarinn Can't Take My Eyes off You með
Frankie Valli & The 4 Seasons og Heimurinn hefur margt oss í mót er
sennilega Manfred Mann lag (þótt það hljómi mjög Brian Wilson-að). Ef
sérfræðingar í late sixtís eru að lesa þetta mega þeir endilega senda mér línu
og segja mér hvað þessi lög heita orginal. Líka hvað þessir tveir
Heiðursmenn heita, sem ég veit ekki hvað heita! Svo ég tali nú ekki um
ef menn vita eitthvað um afrek trommarans Reynis.
Umslagið – sem var sagt "smekklegt" í samtíma gagnrýni – er eiginlega
mjög töff, sérstaklega bakhliðin, sem ég birti líka. Einhver snillingur
hefur sett útgáfur Tónaútgáfunnar á íslenska wiki sem er frumkvöðlastarf sem segir sex!
10.03.11
Enn hleypur á snæri þeirra sem aðhillast vandaða indietónlist. Ekki nóg með að Deerhunter komi á Rvk Music Mess í apríl, nú berast þær fréttir að Caribou spili á Nasa 22. maí. Caribou er ein af þessum eins manns sveitum, sem kemur fram í margfelldi á tónleikum. Daniel Victor Snaith
heitir kallinn og er Kanadamaður. Hann kallaði sig fyrst Manitoba, en
breytti yfir í Caribou þegar söngvari NY protopönkbandsins The
Dictators, Richard "Handsome Dick" Manitoba hótaði lögsókn (eins
langsótt og það nú er). Sem Caribou sló hann fyrst í gegn 2007 með
plötunni Andorra. Ég get vottað að hún er mjög góð. Ég taldi hana næst
bestu erlendu plötu ársins 2007 (Hissing Fauna, are you the destroyer?
með Of Montreal fannst mér sú besta það ár). Caribou sendi frá sér Swim
á síðasta ári sem fékk mikið lof. Ég náði hins vegar engu sambandi við
plötuna (en mun nú reyna tengsl við hana aftur í framhaldi af
hingaðkomufréttunum).
Hér eru nokkur myndbönd af Youtube:
Sandy (af Andorra - læf)
Melody Day (af Andorra)
She's the one (af Andorra)
Irene (af Andorra)
Odessa (af Swim)
Sun (af Swim)
---
Aðeins meira um strætó: Dr. Gylforce er gjörsamlega með strætó á heilanum og bloggar ekki um annað. Þetta er nú einn magnaðasti strætóvefur sem um getur!
---
Karl Hallgrímsson - Svik
Á
næstu vikum kemur út hljómplatan Héðan í frá þar sem Karl Hallgrímsson
flytur frumsamda tónlist og texta. Orri Harðarson vann plötuna með
honum á Akureyri. Með þeim leika landsliðsmenn; trommuleikarinn Birgir
Baldursson og Pálmi Gunnarsson á kontrabassa. Auk þeirra koma við sögu
Eðvarð Lárusson, Davíð Þór Jónsson, Hjörleifur Valsson, Svavar Knútur
og Inga Lísa. Þótt Karl hafi lengi fengist við margskonar
tónlistarflutning hefur hann lítið sinnt frumsamdri tónlist fyrr en nú.
---
Eðalmennin Jóhann Eiríksson og Sigurður (Pönk) Harðarson starfa saman sem rafdúettinn Gjöll. Gjöll hefur gefið
út þrjár breiðskífur hjá Ant-zen útgáfunni þýsku og von er á þeirri
fjórðu. "Kraftmiklir og ryþmískir tónar þeirra færa hlustendur yfir í
aðra heima. Öflug framkoma stærstu industrial hátíð þýskalands,
Maschinenfest gerði það að verkum að þeim er nú í Apríl boðið á
Elektroanslach hátíðina á Altenburg."
Gjöll láta rafgamma geysa á þessari upptöku frá Machinenfest á síðasta ári.
Og koma fram á tónleikunum Electric Ethics
á Bakkus annað kvöld (föstud. 11. mars) ásamt Auxpan, Gammur,
Plasmabell, Mr. Burning Brain (Loftski, Einar Melax og félagar) + Dj
Benson Is Fantastic (eftir miðnætti). Frítt inn.
09.03.11
Auðvitað ætti maður að nota strætó til hins ítrasta. Það þarf ekki nema
að kíkja á bensínverðið til að komast að þeirri niðurstöðu. Ég hef
verið að flækjast í strætó upp á síðkastið. Það er ágætt. Bílarnir
ganga nokkurn veginn á áætlun, hún fer kannski aðeins úr skorðum þegar
þarf að ferja hópa af skólakrökkum eða þegar er illfært.
Bílstjórarnir hlusta stundum á Útvarp Sögu og það hátt. Maður er
kannski ekki í stuði akkúrat þá til að hlusta á Útvarp Sögu, en ekki
dettur mér í hug að skipta mér af bílstjóranum. Hann myndi henda manni
út. Stundum opna þeir ekki fyrir þeim sem eru að fara út og þá þarf að
öskra. Kannski búnir að hugsa of mikið um Icesave út af Útvarpi Sögu.
Ég hef séð strætóbílstjóra gefa í þegar unglingur kemur hlaupandi og
vill ná bílnum. Það er ljótt.
Þótt það sé ágætt að fara með strætó þá er það ekki töff. Það þyrfti að vera töff til að fólk fari almennt með strætó.
Í útlöndum er töff að nota almenningssamgöngur. Mér líður a.m.k. alltaf
mjög töff í metróum, strætóum eða annars konar svona dóti í útlöndum.
Þar þykir norm að nota almenningssamgöngur, ekkert mál. Í Reykjavík
líður mér aldrei töff í strætó. Allavega ekkert umfram það sem mér
finnst ég almennt töff. Það er alltaf einhver lífsdoði yfir því að
hlunkast um göturnar í Gula skröltinu, oftar en ekki er súr lykt
einmanaleika og óheppni í loftinu. Kannski ógæfufólk að sjússa sig
aftast eða einhver í rökræðum við sjálfan sig framarlega. Hátt. Það er
nú gefandi lífsreynsla sem maður missir alveg af á einkabíl. Nei í
alvöru: Það er mjög litríkt persónugallerí sem ferðast með vögnunum. Ef
ég skrifa skáldsögu mun ég vinna hugmyndavinnuna í strætó.
Það er samt ekkert sem æpir á þig að þú sért sigurvegari í lífinu í
strætó, ég tala nú ekki um þegar þú kemur á Hlemm. Það er niðurdrepandi
pleis, eins og alltaf að drabbast niður. Ég man ekki eftir Hlemmi
öðruvísi en svona. Höll óhamingjunnar? Hlemmur er eins og það sé 1980
ennþá. Það er ekkert 2011 við Hlemm. Mætti ekki gera eitthvað í þessu?
Láta krakka í Listaháskólanum töffa pleisið upp?
Nú má ekki misskilja mig svo að ég sé of snobbaður til að fara um með
samborgurum mínum í strætó. Ég er bara að lýsa því hvers vegna ekki
fleiri nota þessa sjálfssögðu aðferð til að komast á milli A og B.
Fólki finnst það ekki töff. Viðhorf þjóðfélagsins stimplar "LÚSER" á
ennið á þeim sem ganga upp í vagninn, þ.e.a.s. ef hann er utan við
kjörhóp þjónustunnar (ungur, gamall, námsmaður, róni eða geðveikur).
Viðhorfinu þarf að breyta. Það á að gera strætó töff. Jafnframt að
stimpla það inn að maður sé að spara hellings af pening með því að
sleppa einkabílnum. Auglýsingin mætti sýna töff fólk (samt engar
skinkur eða dauðahnakka) undir pálmatré á sólarströnd. Lesið yfir til
dæmis: Við fórum reyndar ekki hingað með strætó, en allt annað förum
við með strætó.
Þetta er spurning um massífa ímyndarherferð – eða eins massífa og fjárlög leyfa. Sem þýðir þá væntanlega engin ímyndarherferð!
Hollvinasamtök Strætós eru hér. Það er eitthvað.
---
Megas, Ágústa Eva & Senuþjófarnir - Lengi Skal manninn reyna
Fréttatilkynning frá Megasi og Senuþjófunum:
- NÝ HLJÓMPLATA - (HUGBOÐ UM) VANDRÆÐI - KEMUR ÚT Í APRÍL
- GESTASÖNGUR Í HÖNDUM ÁGÚSTU EVU
- HUGLEIKUR DAGSSON GERIR TEIKNINGU Á PLÖTUUMSLAGI
- PLÖTUNNI FYLGT EFTIR MEÐ TÓNLEIKUM
Fyrstu tónleikar Megasar og Senuþjófanna eftir upprisu verða á Norðurpólnum í Reykjavík þann 2. apríl. Miðasala hafin á http://midi.is/tonleikar/1/6393.
Megas og Senuþjófarnir á Facebook:
http://www.facebook.com/pages/Megas-og-Senu%C3%BEj%C3%B3farnir/100969782304
---
Svo er Hugleikur með teiknimyndasögusamkeppni í gangi og ætlar að gefa
út þær bestu á ókeypis teiknimyndasögudaginn 7. maí. ÓKEIPISS heitir
samkeppnin. Allt um það hér. Ég tek nú líklega ekki þátt, enda er maður svo ógeðslega lengi að gera teiknimyndasögur. Hér má skoða heildarverk mitt til teiknimyndasögugerðar.
---
Skrýtin þessi afhending íslensku tónlistarverðlaunanna
í gær. Maður vissi ekkert af þessu fyrr en allt í einu að það var sagt
frá afhendingunni í Kastljósinu í gær! Hálf tómt í salnum, sem hefði
kannski verið ok, ef það hefði ekki alltaf verið að sýna frá hálftómum
salnum. Ástæða er til að óska Þóri, Bjartmari, Jónsa og öllum hinum snillingunum til hamingju.
Það má alveg gera þessi verðlaun öðruvísi í framtíðinni og taka mið af
því hvernig verðlaunin eru hugsuð hjá Eddunni. Þar er fjölmenn akademía
sem velur. Hjá Ístón held ég að séu bara svona 5-10 sem ákveða hverjir
fái tilnefningar og svo er það sama fólkið sem ákveður hver af þeim
tilnefndu fær verðlaunin! Þetta er náttúrlega frekar asnalegt. Breyta
þessu, takk. Hafa massífan hóp sem velur, annað hvort tilnefningarnar
eða sigurvegarana.
Grace Jones - Suffer
Hér er svo meistari Þórir að rassskella gjálífisgyðjuna Grace Jones í
eiturgóðu diskólagi af plötu Grace MUSE frá 1979. (Endur-bloggað,
birtist fyrst 07.11.09)
08.03.11
Purrkur Pillnikk - Tíminn
Í dag eru ÞRJÁTÍU ár liðin frá því að Purrkur Pillnikk varð til í góðu flippi fjögurra stráka í MH. Hljómsveitin
samdi og
æfði upp níu örstutt lög síðdegis 8. mars 1981 og spilaði á
tónlistarkvöldi í
Norðurkjallaranum daginn eftir. Varð svo afkastamesta band
Íslandssögunnar miðað við líftíma, hreinlega dældi út efni á örstuttum
tíma og engu smá efni: plötunum Tilf, Ekki Enn, Googooplex, No Time To
Think og læfplötunni Maskínan. Algjörlega frábær hljómsveit og mikill
áhrifavaldur á fjölmarga. Málið er enn ekki hvað maður getur heldur
hvað maður gerir. Spurningin er: Afhverju erum við að gera afkomendum
okkar þetta? (Hér er svo líklega fyrsta viðtalið við PP)
Til að fagna þessu stórafmæli verður gargandi tribjút á Sódómu núna á
fimmtudagskvöldið kl. 21. Um tribjútun sjá eftirfarandi: Birgir Jónsson
- trommur, Björn Gunnlaugsson - rödd, Flosi Þorgeirsson - bassi og
Pétur Heiðar Þórðarson - gítar. Facebook síða tribjútsins er
eftirfarandi: Facebooksíðatriubjúts.
---
Eðlilega
er nú allt ga ga út af lottólaunum bankastjóranna. Enda er þetta
ömurlegt rugl. Hér komst upp um stórfellt siðrof í þjóðfélaginu 2008 –
andlegt mannát. Það varð bylting og múll settur á mannæturnar. Nú eru
þær sem sé aðeins farnar að narta aftur og verða án efa komnar á fullt
með heilu lærin standandi út um kjaftana á sér innan skamms. Samkvæmt
brauðmolakenningunni verð ég svo náttúrlega kominn á pikköpp í
kjölfarið.
Ég er reyndar með viðskipti í Landsbankanum og bíð spenntur að heyra
hvort mannát sé byrjað þar aftur líka. Ef svo er þarf ég að taka
siðferðislega ákvörðun til að sýna andúð mína og færa mín aumingjalegu
viðskipti í siðlegri banka.
Koma þar til greina tveir smábankar á landsbyggðinni, Sparisjóður Suður Þingeyinga og Sparisjóður Strandamanna á Hólmavík. Það væri reyndar dállítið töff að vera með viðskipti á Hólmavík út af popptengslunum við fæðingarbæ Gunna Þórðar. Hér
er grein um þessa banka og mér sýnist mannát aldrei hafa byrjað þar –
sparisjóðsstjórinn kannski bara á sanngjörnu kaupi, svona 800.000 kjall
eða eitthvað (án þess að ég hafi hugmynd um það – má spyrja um það áður
en maður byrjar viðskipti?). Svo er víst Ingólfur sparibaukur að stefna
að því að opna Sparibankann. Líklega verður ekkert mannát þar.
En þetta er það sem maður á að gera þegar maður stendur mannætu að
verki – hlaupa í burtu. Þitt er valið. Og svo dettur þessu liði í hug
að fólk falli almennt fyrir þessum ömurlega auglýsingaherferðum sínum
sem útmála bankann sem eitthvað ægilega næs fyrirbæri sem elskar
viðskiptavini sína. Nei vinur minn, banki elskar ekki kúnnana öðruvísi
en mannæta elskar bráð. Bankanum þínum er nákvæmlega sama um þig og
verður alltaf.
Að lokum: Jon Stewart um muninn á bankamönnum og kennurum.
Uppfært --> Sýnist að aumingja bankastjórinn í LÍ sé á skiljanlegum launum. Þarf því ekki að færa viðskiptin í bili!
06.03.11
Hitti Friðrik Weisshappel þegar ég var í Tvíhöfðamælalaust á
fimmtudaginn. Hann bauð mér á Café Laundromat
í hádeginu þar sem
verið var að prófa eldhúsið. Staðurinn opnar svo eftir viku. Þetta er
stórglæsilegt hjá honum og hans
fólki, loksins er komið mjög flott og spennandi kaffihús í miðbæinn –
mjög erlendis, eins og maður segir, eða öllu heldur danskt. Friðrik er
búinn að vera duglegur
að plögga svo þú veist líklega allt um þetta; flott kaffihús +
matstofa, rosa
flott barnaaðstaða í kjallara og aðstaða til nethangs og delux
kaffihúsahangs. Fullt af bókum og kósí skandinavísk hönnun – kreppu
chic. Ég fékk "Dirty bröns" (sjá mynd) sem var mjög fínt. Mun
kosta um 1600 kall, sem er svo sem ekki gefið, en sanngjarnt miðað við
innihaldið. Maður á alveg eftir að fara þarna margoft aftur, geri ég
ráð fyrir. Það er komast líf í miðbæinn. Nýju húsin á horni
Austurstrætis og Lækjagötu verða ábyggilega full ef einhverju
skemmtilegu, a.m.k. held ég að Hrefna Sætran verði með nýjan stað í
húsinu. Þá vantar bara H&M (eða eitthvað sem dregur að) í Hæstarétt
og málið er dautt.
---
Ég
hef alltaf verið svolítið svag fyrir slísí hlutum úr fortíðinni. Ég er
að tala um stöff eins og bækur James Ellroys, sem byggja oftar en ekki
á slísí Hollywood sirka 1940-1960 (sjá t.d.: Black Dalhia og L.A.
Confidential), uppljóstrunar-tímaritið Confidentail (sem kom upp um
hassreykingar og hommerí stjarnanna), bækur Kenneths Angers Hollywood
Babylon og allskonar svona. Ein slísí bók sem maður þarf að komast í
heitir Private Elvis og er með vafasömum sukkmyndum af sjálfum Presley
á meðan hann var í hernum í Þýskalandi. Þá brá hann sér oftar en ekki á
slísí næturklúbbinn Moulin Rogue og dró að sér dræsurnar. Ekki ósvipað
og Bítlarnar í næsta bæ. Ljósmyndari búllunnar tók myndir af Elvis að
gera sér glaðan dag og lofaði að þær færu ekki út úr húsi. Hann stóð
við það og þessar myndir lágu í kyrrþey áratugum saman, enda kollvarpa
þær náttúrulega ímyndinni sem Offurstinn vildi að heimurinn hefði af
Elvis. Þær komu loks út 1978 í bókinni Private Elvis – "Elvis klám",
kallar Greil Marcus þetta í bók sinni Dead Elvis og gefur jafnframt til
kynna að þessar myndir séu stillur úr kvikmyndum (ú la la). Hér er grein í Guardian um þessar myndir þegar þær voru settar upp á sýningu og fleiri myndir af Elvis og gellum eru hér. Elvis in Munich mun svo vera hin endanlega Elvis í Munchen bók og tekur á fleiru en dræsunum.
---
Sá sem fann upp léttivagninn (e. Rickshaw), hét Jonathan Scobie.
Rúmlega öld síðar söng Richard Scobie í Rikshaw. Tilviljun? Kosmik?
Kosmísk tilviljun? Og nei: Ég mun ekki gleyma eitís-kaflanum aftur í
nýju Rokkbókinni!
---
Eftir að Jonee Jonee liðaðist í sundur fóru Bergsteinn trommari og
Heimir bassaleikari aftur að spila með Einari K. Pálssyni, sem hafði
verið með í fyrstu útgáfu Jonee Jonee. Einnig kom Helgi nokkur frá
Húsavík inn í bandið. Það kallaði sig Haugur og manni fannst þetta
nánast vera framtíð íslenska rokksins í nokkra mánuði árið 1983. Svo
hætti Haugurinn án þess að gefa út plötu og hvarf í aldanna skaut.
Auðvitað gerði Haugurinn þó einhverjar bílskúrsupptökur og hér er eitt
lag þaðan: lagið Hreingerningar á Iðavöllum.
---
Rússneski gjörningahópurinn Voina er ægilegt klám og er að gera mafíuna stjórnina í Rússlandi gráhærða. Hér er viðtal. Hér er gjörningur (ekki fyrir viðkvæma).
05.03.11
Þegar maður eldist fær maður áhuga á áum sínum. Öllu þessu fólki sem er
eins og keðja fyrir aftan mann langt aftur í aldir, já bara endalaust
aftur í einhverja apa eða eitthvað. Ekki það að maður geti rakið sig
mjög langt aftur og ég hef nú eiginlega mestan áhuga á forfeðrum sem
voru til á sama tíma og ljósmyndatæknin. Íslendingabók er vitaskuld
frábært fyrirbæri. Kemur þar í ljós að áar mínir eru aðallega vinnumenn
og bændur, húsfreyjur og vinnuhjú. Engir höfðingjar eða biskupar. Hjúkk
it!
Hér kemur langafi minn í föðurætt, Jóhannes Sigurgeirsson. Þetta er eina myndin sem til er af honum (svo vitað sé):
Helvíti reffilegur karl. Það mætti nú alveg ljúga því að þetta væri frægur leikari úr fyrstu myndunum í Hollywood.
Íslendingabók: Fæddur á Goðdölum,
Skagafirði, 8. janúar 1873. Látinn í Winnipeg 15. janúar 1957. Ókvæntur
vinnumaður á Nautabúi á Neðribyggð, Skag. 1895. Lausamaður á Reykjum í
Tungusveit, Skag. 1901. Fór þaðan til Vesturheims 1902.
Hann átti afa minn 22 ára með 24 ára vinnukonunni, Guðrúnu Björg
Guðmundsdóttur, langömmu minni, en það varð ekkert samband úr því. Fór
til Vesturheims 29 ára og lést í Winnipeg 55 árum síðar. Lítið sem
ekkert vitað af ferðum hans þar. Kannski gerðist eitthvað rosalega
merkilegt? Kannski ekki? Það er allavega spurning um að tékka á
Vesturfarasetrinu í næstu norðanferð. Svo gæti þetta heltekið mig og ég
endað fúlskeggjaður og talandi við sjálfan mig á einhverju skjalasafni
í Gimli? Nei nei.
---
Geislar - Anna / Geislar - Skuldir
Hljómsveitin Geislar frá Akureyri var dálítið kúl sixtís sækadelik
poppband, en með Akureyrskum „við verðum að höfða til fólksins“ vinkli.
SG gaf út með þeim 4 lög á 7" 1968. Þar var lagið Skuldir, sem er
þekktast með Geislum, ágætlega töff bítlarokk. Hin lögin eru síðri, en
ágæt þó; tvær gamaldags ballöður, og svo Anna, sem nokkuð gustar af.
Þar er athyglisvert rím: Við áttum saman góða daga, þú varst mér ætíð trú / Ég ákvað þá að skjótt þú skyldir, verða mín húsfrú.
Á plötunni var allt frumsamið eftir hina ýmsu meðlimi bandsins, nema
eitt kóverlag (á íslensku), Annað kvöld, sem er stílað á einhvern Fritz
og ég bara veit ekki hvaðan kemur upprunalega. Umslagið er svo
náttúrlega alveg dúndur op-art og algjör snilld.
Geislar störfuðu í nokkur ár og komu fram í Sjónvarpinu. Lítið framhald
varð á rokkmennsku meðlimanna, þeirra Sigurðar Þorgeirssonar
(sóló-gítar), Ingólfs Björnssonar (ritma-gítar), Erlings Óskarssonar
(bassi), Páls Þorgeirssonar (trommur) og Helga Sigurjónssonar (orgel).
Þeir sungu flestir. Hér er gullfalleg mynd af þeim í Sjónvarps-settinu:
---
Nýtt frá Brakinu!
Fyrsta EP plata tveggjamanna
rokkbandsins Fist Fokkers, sem ber nafnið EMILIO ESTAVEZ, er nú loks
komin á veraldarvefinn. Hægt er að kaupa niðurhal af henni á Gogoyoko,
en einnig er hægt að streama henni og downloada tveimur lögum frítt af
bandcampsíðu sveitarinnar. Platan er gefin út af Brak Records og verða
áþreifanleg eintök af plötunni fáanleg í búðum á næstu vikum.
Platan var tekin upp af Alberti
Finnbogasyni - Swords of Chaos, Heavy Experience ofl. - og masteruð af
Aroni Arnarssyni. Lögin á plötunni eru lög sem spanna þriggja ára
lífstíma Fist Fokkers og má líta á hana sem einskonar forsmekk á því
sem koma skal. Nafnið á plötunni mun vera einskonar óður til hins
geðþekka leikara Emilio Estevez - Breakfast Club, St. Elmos Fire, The
Mighty Ducks - en aðspurðir að því hvers vegna nafnið væri skrifað
öðruvísi í plötutittlinum höfðu Fist Fokkers menn þetta að segja:
"Við ætluðum upprunalega að láta
plötuna heita Emilio Estevez. En síðan þegar Emilio komst að því hótaði
hann að lögsækja okkur, þannig við urðum að breyta nafninu í Emilio
Estavez til að sleppa við ákæru ."
video teaser fyrir plötuna: http://vimeo.com/20496481
http://www.gogoyoko.com/#/album/Emilio_Estavez
http://fistfokkers.bandcamp.com/album/emilio-estavez
03.03.11
Okkar eigin Osló er mjög skemmtileg mynd. Maður sat brosandi yfir henni
allan tímann og hló oft upphátt. Þetta myndi teljast "feel-gúdd rómantísk
gamanmynd", en ekki þessi hefðbundna sem endar alltaf eins, heldur í sumarbústað á Þingvöllum og með Þorstein
Guðmundsson í aðalhlutverki. Hann stendur sig mjög vel eins og
Brynhildur, Hilmir, María Heba, Lilja Guðrún og Laddi... já, og allir
hinir. Svo er myndin líka eins töff og mögulegt er að vera töff í
eldgömlum sumarbústað á Þingvöllum. Myndin er líka um íslenskt brennivíns-sjúsk og
almennt rugl á fólki og tekst að vera mjög íslensk í alla staði. Ég
myndi segja að þetta væri bæði íslenskasta og besta gamanmyndin
síðan Íslenski draumurinn var í bíó.
Steingrímur Joð sat fyrir framan mig. Ég njósnaði smá og sá að
hláturinn gutlaði á honum allan tímann. Mest hló Fjármálaráðherra af
Ladda. Steingrímur er greinilega Laddamaður. Merkilegt
fannst mér að sjá brjóstin á Ladda (þau eru orðin dálítið útstæð) og ég
spurði sjálfan mig (í hljóði, náttúrlega) hvort ég verði komin með
svona brjóst þegar ég verð 63 ára. Ekkert að því svo sem, ekki eins og
maður sé einhver Adonis núna. En þetta minnir mig á eitt sem mér finnst
alltaf jafn asnalegt að heyra: Þegar menn á besta aldri byrja að röfla
um það að þeim "hlakki til að verða gamlir". Helvítis kjaftæði! Það
hlakkar engum til þess og allt svona röfl er bara máttlaus tilraun til
að fela dauðabeyg. Ekki það að maður eigi að kvíða fyrir ellinni eða
hatast við staðreyndir lífsins. Það er ekki eins og maður ráði nokkuð
við þetta. Óþarfi samt að segjast hlakka til!
En allavega: Ég gef Okkar eigin Osló fjórar stjörnur af fjórum mögulegum. Frábær mynd!
---
Eldberg - Enginn friður
Proggrokk-hljómsveitin Eldberg er búin að taka upp sína fyrstu plötu.
Stefnt er á að hún komi út á næstu mánuðum, á vinýl líka. Fjórir
náungar úr Borgarfirði skipa bandið: Heimir Klemenzson á hljómborð,
Jakob Grétar Sigurðsson trommari, Ásmundur Sigurðsson á bassa og Reynir
Hauksson á gítar. Söngvarinn er Dalvíkingurinn Eyþór Ingi Gunnlaugsson
– "sigurvegarinn úr Bandinu hans Bubba", svo proggið er ekki á
flæðiskeri statt. Þetta er úrvals hipparokk hjá strákunum, minnir
oft á hljómsveitina Mána. Sjö lög eru á plötunni, þar af er lengsta
lagið, lokalagið Hliðarlíf vor tíma, 14:44 mín á lengd. Eldberg. Leggðu
nafnið á minnið. Facebook síða hljómsveitarinnar.
02.03.11
Er allt orðið öfugsnúið? Eru lúserarnir að taka völdin? Maður spyr sig.
Breiðablik meistarar, Rauðhærður pönkari, sem er "ekki einu sinni með
stúdentspróf" orðinn Borgarstjóri og Óskarsverðlaunamyndin um sta sta
stamandi kall. Svo las ég í blaðinu að QPR væri á toppnum í 1. deild og
á blússandi leið í ensku úrvalsdeildina! Hvað næst? XTC á toppinn á
vinsældarlistunum!?
Ég er vitaskuld himinlifandi með þetta allt saman. Þetta með QPR er
ekki síst syni Dalvíkur að þakka, Heiðari Helgusyni, sem raðar inn
mörkunum. Ég hef "haldið með" QPR síðan í frumbernsku og bara vegna
þess að þeir voru eitt liða í þver-röndóttum búningi í svart hvíta
sjónvarpinu, en ekki röndóttum eða einlitum búningum eins og öll hin
liðin. Ég hefði t.d. aldrei farið að halda með Leeds, í sínum gufulegu
alhvítu læknasloppalegu búningum. Áhugi minn á fótbolta snérist miklu
meira um að pæla í búningum en að sjá karlanna böðlast á vellinum. Ég
teiknaði búninga liðanna og var jafnvel að "finna upp" allskonar
búninga fyrir uppdiktuð lið. Ég hefði betur haldið áfram í þessu, þá
væri ég kannski einn helsti búningahönnuður heims í dag á ofurlaunum
hjá Henson. Löngu síðar fór ég meira að segja einu sinni á Loftus Road
og keypti QPR-húfu og bol! Hefði farið á leik, en það var útileikur þá
vikuna. Ef þeir komast í úrvalsdeildina þarf ég ef til vill að fara að
horfa á leiki eins og hver annar bjórplebbi. En það er samt alls ekkert
víst.
Ég stamaði smávegis í æsku og var sendur til talkennara. Hann sagði mér
að horfa í augun á fólki þegar ég talaði við það og var með spjöld sem
ég átti að segja hvað var á. Ég man bara eftir einu – Tré – af því ég
stamaði mest á því. Ég get samt alveg sagt tré í dag án þess að bresta
í stam, ef ég vanda mig.
XTC er svo auðvitað næst besta hljómsveit í heimi (á eftir Bítlunum). Tékkaðu á plötunum Go 2 og Drums and Wires.
Næst er það svo bara Bjartmar á Bessastaði og málið er dautt. Ekki það
að Bjartmar sé einhver lúser, langt frá því, mig langar bara til að
hann verði forseti lýðveldisins. Þá er séns að manni verði loksins
boðið í mat á þessa fjárans Bessastaði. Það er til lítils að hafa
forseta ef hann bíður manni aldrei í mat.
---
Sigurður Eyberg - Stephen King
Söngvarinn í Deep Jimi & The Zep Creams er búinn að gera
skemmtilega plötu sem heitir Finger of God (Toes of Paul McCartney).
Þetta er ærslafullt og frjálslegt og hann gerir bara það sem honum
dettur í hug. Platan er seld onlæn á heimasíðu Sigurðar.
01.03.11
Megas & Senuþjófarnir - Það sem mestu skiptir
Ííí ha! Úúú ha! Ný plata með Megasi & Senuþjófunum, (Hugboð um) Vandræði,
er komin úr masteringu og nú bíða menn bara eftir því að Hugleikur
ljúki umslaginu svo hægt sé að senda plötuna í framleiðslu. Þetta eru
náttúrlega frábær tíðindi því Megas með Senuþjófunum (er þetta nafn
kannski skot á útgáfufyrirtækið Senu?) hafa verið í glimrandi góðum
fílingi á öllum fjórum plötunum só far, stúdíó plötunum tveimur með
frumsömdu efni, kóverplötunni og læfplötunni (eða: Frágangur og Hold er
mold (2007), Á morgun (2008) og Segðu ekki frá (Með lífsmarki)
(2009))... Hér er trakklisti nýju plötunnar:
01. Það sem mestu skiptir
02. Kúkur í flagi
03. Lengi skal manninn reyna*
04. Krossfiskurinn
05. Virgo beatissima
06. Smesssöngur
07. Bráðum kemur?
08. 17. júní (Hann á afmæli í dag)
09. Vandræði*
10. Með heftiplástur fyrir munninn
11. Skil ekki plottið / engu að tapa*
12. Uglundur
13. Ekkert er andstyggilegra
14. Sjáirðu
15. Kúkur sjúgandi
16. Þá*
17. Magnlaus*
Lög Megas - Textar Megas, nema *Þorvaldur Þorsteinsson
Hljóðritað í Hljóðrita 2011
Hér er svo Megas í spjalli í morgun á Rás 2.
---
Ég ætla hvorki að kvelja þig né mig með tuði um Icesave,
enda nóg af endalausu tuði um það í boði annars staðar og sýnist sitt
hverjum. Um aðalmálið í þessu öllu finnst mér þó alltof lítið talað,
eða eiginlega ekki neitt:
Mér finnst að þjóðfélagið eiga að dæma þjófana áður en það borgar það sem þeir stálu.
Því Icesave eru engar náttúruhamfarir sem þjóðin þarf að standa saman
um. Icesave er gróðrabrall einkafyrirtækis sem fór í vaskinn. Ekki mitt
vandamál, nema þá af því einhver skrifaði upp á klúðrið í mínu nafni.
Einhver bjó til svikamilluna Icesave: Bankastjórarnir, bankaráðið,
eigendur bankans, og meðan það lið valsar um glottandi eins og þetta komi
því ekkert við, þá bara sé ég ekki alveg réttlætið í að þjóðin borgi
brúsann. Sérð þú það?
Ef þeir sem Pé-erra sem mest fyrir því að "Icesave verði samþykkt"
vilja vinna því máli stuðnings væri ágætt fyrsta skref að lýsa því yfir
að þeir sem sannarlega bera ábyrgð á Icesave muni fyrr eða síðar (helst
fyrr) fá það sem þeir eiga skilið. Ef þeir sem vilja að þjóðin samþykki
þetta ættu þeir að hafa vit á því að smella hlutaðeigandi í gapastokka
við kjörstaði, eða allt að því.
Eins og leikstjóri Inside Job sagði á Óskarnum erða alveg ömurleg að
þremur árum eftir fokköppið sé ekki nokkur af því sturlaða pakki sem kom okkur á kúpuna kominn í
djeilið. Og sé miðað við refsirammann sem hundrað þúsund kalla þjófar
eru dæmdir innan, ætti sturlað pakk að hanga nokkra áratugi í grjótinu.
Nei nei, ég er ekki dómharður eða fullur hefndarþorsta. Þetta er bara basic.
Að lokum, til upprifjunar: Svona var fréttaflutningurinn nokkrum mánuðum fyrir megafokk:
Blogg: Jan, Feb 2011
|