Svalan leiðtoga strax!
Það er allt að hækka til andskotans, sérstaklega
erlendir gjaldmiðlar gagnvart krónunni, svo bráðum
nennir maður varla að beygja sig eftir fimmhundruðköllum
á götunni. Kaupið mitt hækkar ekkert í samræmi
við þetta gengishrun, en hins vegar gera allar skuldirnar það.
Ofan á þetta er endanlega að sannast hversu ótrúlega
lélegt og óréttlátt kvótakerfið
er, og ef maður vissi ekki hversu miklar gufur við erum þegar
á hólminn er komið gæti maður haldið að
hér yrði bráðlega blóðug bylting.
Það er sem sagt allt að fara til fjandans og vonandi
fáum við aðra Marshall-aðstoð þegar við
erum algerlega búin að skíta á okkur. Ef það
væri einhver ástæða til þess myndi maður
geta sagt núna: Hí á þig Davíð Oddson
og flóttalega hyskið þitt. Þú ættir
sjálfur að loka á þér sjoppunni, drífa
þig til Mallorka og ekki að láta sjá þig
hérna aftur.
Upp með móngólítaglottið
En það má auðvitað ekki vera vondur við
Davíð. Hann er orðinn hálf sturlaður á
að hanga svona lengi í þessu djobbi og hann er ekki heldur
til góðs þessi lífshættulegi fitukúr
sem hann er á. Og auðvitað er ástandið ekki honum
að kenna. Eins og allir vita, og krakkarnir í verðbréfunum
segja okkur í sjónvarpinu þegar krónan er enn
og aftur búin að hrynja og bensínið búið
að hækka, fer allt sjálfkrafa til fjandans ef fólk
er með neikvæðni og er að barma sér eitthvað.
Þá "bregst markaðurinn svona við". Þess vegna
er líklegt að krónan verði stöðug og hér
rísi fyrirmyndarríki ef allir setja upp móngólítaglottið
og láta bara eins og allt sé í himnalagi. Fólk
á að taka sér Davíð til fyrirmyndar í
þessu. Og muna svo að gera X við D eftir 2 ár.
Ekki það að hinir flokkarnir séu eitthvað
skárri. Ekki það að hér væri risið
fyrirmyndarríki með stöðugu gengi ef VG eða Samfylkingin
hefðu sigrað í síðustu kosningum. Nei nei, það
skiptir engu máli hvaða lið er í ríkisstjórn,
þetta skakklappast allt áfram í beinu samhengi við
hvað veiðist af fiski, en ekki hvaða dót er að delera
við sinn ímyndaða stjórnvöl, bannandi okkur
hitt og þetta og almennt látandi eins og það sé
Guð almáttugur.
Kíló af papríku á tvöhundruð
kall
Því finnst mér algjört skilyrði að
stjórnmálaforingjar séu svalir og geti rifið fólk
með sér í gott framtíðarstuð, fyllt það
ímyndaðri lífsgleði og blekkt það upp úr
skónum með trú á betra líf og þjóðfélag.
Þær eru ömurlegar framtíðarsýnirnar
sem flokkarnir eru með í dag. Sjálfsstæðisflokkurinn
segir að við verðum sæl ef við keppumst öll
við að verða sem ríkust. Framsókn vill troða
okkur í álverksmiðjur. VG vill að við skeinum
okkur á mosa og notum frítímann til að týna
rusl upp í sveit. Samfylkingin vill að við göngum í
ESB, þá verði allt æðislegt.
Hvergi sjáanlegur er svaka svalur stjórnmálamaður,
sem getur rifið þjóðina upp af rassgatinu með
raunhæfri steypu um að hér sé hægt að
breyta og bæta og allir eigi að standa saman, en samt að
vera í heilbrigðri samkeppni, því fjandinn hafiði;
við viljum ekkert Sovét hér. Ég óska eftir
svölum foringja sem virðist bera hag "almennings" fyrir brjósti.
Einhvern sem segir: Kjósið mig og innan árs getiði
keypt kíló af papríku fyrir tvöhundruð kall.
Ég er að biðja um einhvern sem er nógu svalur til
að maður trúi á hann, einhvern sem hefur flotta framtíðarsýn,
einhvern sem maður trúir að sé að sækjast
eftir djobbinu af því hann hefur í alvöru áhuga
á að verða til góðs.
Koizumi kúl
Ætli Vilmundur Gylfason hafi ekki verið síðasti
stjórnmálamaðurinn hér sem var sæmilega
svalur og leit út fyrir að meina það sem hann sagði.
Það er a.m.k. enginn sem uppfyllir þetta skilyrði í
dag. Íslenskir stjórnmálamenn fá allir falleinkun
í mínum stjórnmálaskóla og ef ég
hefði lyklavöldin á Alþingi fengju þeir ekki
aðra vinnu þar heldur en við að sópa.
Forsætisráðherrann í Japan, Hr. Junichiro Koizumi,
er einn fárra stjórnmálaforingja í heiminum
í dag sem er svalur. Hann er kvikur í hreifingum, enda Japani,
með mjög mikilvægt sítt að aftan og af honum
gustar hressandi gustur. Rétt eins og hér eru japönsk
stjórnmál rotin og kjördæmaskipunin hyglir fámennri
landsbyggð á kostnað borganna. Koizumi vill stokka sístemið
upp og flytur ástríðufullar ræður þar
að lútandi. Hann er fráskilinn, hlustar á þungarokk
og eyðir stórfé á skemmtistöðum -- allt
mjög svalt. Hann tekur sig sérlega vel út í svörtum
jakkafötunum, með þennan svartglansandi ljónsmakka
sem flagsar í vindinum eins og á þýskum þungarokkara.
Hann ber alltaf af öllum viðstöddum, bæði við
hliðina á grámyglulegum stjórnmálamönnum
og þegar hann tók á móti kvartandi holdveikisjúklingum.
Hr. Koizumi er semsé maður sem ég myndi umsvifalaust
kjósa bara af því hann er svo kúl.
Lásí mannauður
Það er ekkert skrýtið að hér sé
lásí lið við stjórnvölinn. Við erum
svo fámenn þjóð að mannauðurinn er nú
bara ekki meiri en þetta. Auðvitað fáum við menn
eins og Pál Pétursson og Árna Johnsen á þing
þegar við fáum þætti eins og Hausverk um helgar
í sjónvarpið.
Og það er engin ástæða til að fyllast
bjartsýni þegar litið er yfir hópinn sem nú
er að stíga sín frumspor í potinu. Ó nei.
Maður þarf ekki annað en að ímynda sér
þá Helga Hjörvar og Guðlaug Þór tuttugu
árum eldri, enn með sitt andlausa tuð á móti
hvor öðrum í sjónvarpinu -- og ekki má
gleyma að glotta ísmegilega þegar hinn er að tuða
til að undirstrika þá skoðun sína að þetta
sé allt rugl sem hann er að segja -- já; maður þarf
ekki annað en að sjá þessi foringjaefni fyrir sér
20 árum eldri, komna í hásæti við kjötkatlana,
til að vera fullviss um að hér mun andskotann ekkert breytast.
Nema auðvitað að einhvers staðar sé svalur foringi
sem skyndilega sprettur upp og leiðir okkur inn í sólarlagið,
eins og strákurinn með flautuna sem rotturnar eltu. Ó
hvar ertu, íslenski Koizumi?