Mörgum finnst nútímajóginn Sri Chinmoy stórkostlegur meistari. Með ástundun jóga getur þessi aldni meistari hvað sem er: lyft Steingrími Hermannssyni og hlaupið margföld maraþon án þess að blása úr nös. Hann þykir gífurlega fjölhæfur og víst er að hann er afkastamikill. Hann málar grófar krúsidúllur og klessur með svampi í tonnavís, hefur teiknað tíu milljón myndir af fuglum (hefur einhver nennt að telja?) og dælir frá sér ljóðum, eins og þessu:

Ekki hætta að dreyma!
Einn daginn mun draumur þinn um alheimsfrið
flæða yfir allan heiminn.

Það er greinilegt að svona tær snilld næst eingöngu með áralöngu jóga. Hann bíður upp á ókeypis hugleiðslunámskeið og efst á Klappastígnum eru tvær frábærar búðir sem fylgjendur hans á Íslandi starfrækja. Heilsubúðin Musteri sálarinnar og kaffihúsið Kaffihúsið. Ætli Sri hafi fattað upp á þessu djúpspaka nafni eftir langa jógatörn?

Er Sri bara svona góður?
Ég mæli eindregið með þessum búðum. Starfsfólkið er mjög kammó, maturinn ódýr og fínt grænmetisgums í boði, og ég hef ekki orðið var við neinar tilraunir til heilaþvottar. Kannski gengur þetta Sri-dæmi aldrei þessu vant ekki út á neinn heilaþvott eða peningaplokk. Kannski er Sri bara að þessu af því að hann er svona góður?
Þegar kafað er aðeins dýpra má þó sjá ýmislegt sem verður að teljast vafasamt og hægt er að finna að allskonar skrumi sem á betur heima í Sjónvarpsmarkaðinum en hjá meistara andans. Sri hefur m.a. sagst vera andlegur bróðir Jesú Krists, hann segist hafa verið Thomas Jefferson í fyrra lífi og hann segir að Hindú-guðinn Vishnu hafi einu sinni sest á öxlina á sér. Svo eru þessir lyftingatilburðir heldur vafasamir. Sri lyfti þremur tonnum með einni hendi 1985. Já, einmitt. Hann nuddar sér utan í ráðamenn við hvert tækifæri (er ekki Ólafur Ragnar vinur hans?), skipuleggur Friðarhlaup og hefur hengt upp friðarplatta á fræg mannvirki
um allan heim -- "friðarblómganir" kallar hann það. Það er ekki laust við að manni detti svindlarinn Maharishi Mahesh Yogi (sá sem Bítlarnir sáu að lokum í gegnum) í hug í sömu andrá og Sri.

Andaktug dýrð
En hvað með það. Ekki ætla ég að setja mig í spor rannsóknarblaðamanns og fletta ofan af Sri greyinu. Fínt ef fylgjendur hans eru að fíla þetta allt saman og mín vegna mega þeir lifa fyrir kenningar meistarans og stara á myndir af honum á sama hátt og þorri landsmanna lifir fyrir sjónvarpsdagskrána. Mín vegna má þetta almennilega fólk gleyma sér tímunum saman í hugleiðslu fyrir framan skallann á Sri og hlaupa út um allan bæ í góðu stuði. Skárra væri það nú.
Ég fór á friðartónleika með Sri á mánudaginn. Ég fór líka fyrir 12 árum og skemmti mér konunglega. Átti að vísu að fyllast einhverri innri ró og vellíðan, en hló þess í stað eins og vitleysingur inn í mig allan tímann. Sat á aftasta bekk og varð blár og grænn í framan á meðan ég reyndi að halda hlátrinum niðrí mér. Loks gat ég ekki meir, læddist út í gegnum andaktuga dýrðina og sprakk grenjandi fyrir framan Háskólabíó.

Troðinn salur
Ég var spenntur þegar ég mætti á tónleikana á mánudaginn. Mundi ég hlæja jafn mikið núna og síðast? Ég tók vasaklút með til öryggis.
Stóri salurinn í Háskólabíó var troðfullur af þeim forvitnu og þeim andlegu. Allir líkast til að leita að einhverju til að fylla í stóra
góðærisgatið á sér. Hvítklæddir lærisveinar rótuðu fyrir meistarann og sari-klæddar yngismeyjar dreifðu bæklingum. Loks voru ljósin dempruð. Sex pæjur í kuflum komu úr bakherberginu og settust á fremsta bekk. Voru þetta eiginkonur meistarans? Helsti fulltrúi Sri hérlendis bankaði í hljóðnemann og bað fólk velkomið með þessum skilaboðum: "Vinsamlegast klappið ekki fyrr en í lokin." Tveir andans rótarar höfðu tekið sér stöðu við útgöngudyrnar. Stóðu með krosslagðar hendur og ég var drulluhræddur að bráðum færu þeir að dreifa eitruðu djúsi eins og rótarar Jim Jones í denn.

Gúrú í dótabúð
Dauðaþögn. Þarna birtist loks sá gamli og staulaðist í stól. Bað lengi. Það mátti heyra saumnál detta, gemsa hringja. Sri tók varlega upp einhvers konar sítar og þá byrjaði ballið. Hann byrjaði að sarga. Hann sargaði eitthvað út í loftið í tíu mínútur. Þreyttist við sargið og bað pæjurnum um að syngja. Þær héldu lagi. Aftur Sri, nú á blokkflautu. Eitthvað út í loftið eins og ofvirkur byrjandi. Það var ekki einu sinni hægt að dorma því hvell píp úr flautunni rufu flæðið. Næst puðraði Sri í
einhverja framandi bóluflautu. Stutt verk.
Gamalt bros tók sig ekki upp hjá mér fyrr en Sri tók upp lítinn skemmtara og ruglaði eitthvað með stillt á harpsikord-sánd. Svo skipti hann yfir á ásláttarstillinguna og trommaði smávegis. Stillti loks á pan-flautusándið og glamraði smá. Enn dauðaþögn, gestir eins og kanínur í bílljósum meistarans, en nokkrir þó farnir að læðast út.
Hmm, hvaða dót á ég að prufa næst, hugsaði gúrúinn og skimaði yfir úrvalið. Ókei, fiðlu.
Ssssszzzarg eins og hjá sex ára stelpu. Auðvitað haft bergmál á hljóðnemanum. Það er svo andlegt.
Nú var Sri orðinn þreyttur og stelpurnar sungu á ný. Meistarinn sat í himneskum friði á bakvið. Var hann kannski að íhuga hvort Davíð Oddson væri til í að láta lyfta sér?
Hmm, best að prófa banjóið næst. Spoing-poing. Annað slagið eitthvað sem var eins og laglínan í Ég heiti Chinmoy og segi doj-joj-joj-joj-joj.
Nú kom bíó. Videóupptaka af erlendum Sri-fundi. Fölt fólk í mussum að tóna með tómleg augu þess sem "hefur fundið sannleikann". Það tónaði nöfn á löndum og fáni viðkomandi lands fór á loft. Sri hefur "friðblómgað" ein 115 lönd samkvæmt Mogganum og þegar komið var að Kirkistan -- "Kirki-stan - Kirki-stan - ki hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi hi Kirke-stan", sönglaði föla fólkið í mussunum -- gafst ég upp og dreif mig út.
Hvaða lærdóm dró ég af þessu? Jú, það á aldrei að reyna að endurlifa gamalt hláturskast. Takk fyrir þá speki, mikli meistari.