Ég var búinn að bíða dögum saman við póstkassann eftir sendli frá Reykjavíkurborg með miða handa mér á súlugillið. Því miður virðist miðinn minn hafa týnst á leiðinni. Þegar ljóst var hvert stefndi, laust eftir sjö á þriðjudaginn, skellti ég mér í skóna, setti soninn í stóru úlpuna yfir náttfötin og brunaði niðrí Sundagarða. Þetta var Bítlatengdur stórviðburður og fáránlegt að láta sér nægja beina útsendingu á báðum stöðvum fyrst maður gat séð þetta læf.

Bítlarnir eru vitanlega besta hljómsveit allra tíma. Það er munaður að vera samtímamaður þessara snillinga og þegar frá líður mun saga Bítlanna fá á sig enn goðsagnakenndari blæ. Fólk verður jafnvel farið að trúa á Lennon á næstu öld. Það að Yoko Ono skuli hafa valið Viðey er ekki bara ánægjulegt heldur eiginlega stórfurðulegt líka. Viðey af öllum stöðum?! Þetta andlausa hrökkbrauð sem ekki hefur verið neinum til gagns síðustu áratugina. Yoko talar um að friðarsúlan sé það stórkostlegasta sem hún og John hafa gert saman, sem er dálítið leiðinlegt fyrir John því hann er jú dáinn. En Yoko er líklega að gefa sér að sál Johns sé einhvers staðar á sveimi yfir Viðey, enn í svaka friðarpælingum og jafnvel semjandi ný lög. Magnað.

Þegar Yoko tók að mæra Ísland á heimasíðu sinni – sem er ein mest lesna heimasíða í heimi, skilst mér – tóku sig upp gamlir smáþjóðakomplexar og orðið ,,landkynning” heyrðist á ný. Því orði hefur að mestu verið skipt út fyrir orðinu ,,útrás” og heyrðist síðast, minnir mig, þegar hvalur var fluttur með ærnum tilkostnaði til Vestmannaeyja. Vonandi fer ekki eins fyrir súlunni og Keikó.

Það gleymdist að senda fleirum en mér boðskort svo nokkur mannfjöldi var mættur og mændi á ógreinileg veisluhöldin eins og margar litlar stúlkur með eldspýturnar. Ljóskastarar lýstu upp partíið og ljósmyndaflöss blikkuðu látlaust. Loksins varð myrkur og því mátti greina óminn af Imagine. Svo kom ljósið, nokkuð flott bara. Verður kannski enn flottara í meira myrkri og við betri veðurskilyrði. Ekki stimplaðist friðarboðskapurinn þó sérstaklega inn í viðstadda því það gaf mér enginn séns út úr bílastæðinu þegar fólkið dreif sig í burtu. Nema ein kona sem var næst öftust í bílastrollunni. Friður sé með yður, systir.